🔔خَیرُ الْبَشَرِ کیست⁉️ 🌿🌸🌿 🌸🌿 🌿 🌸بهترین بشر. 💚بیشتر منابع اهل سنت از عایشه و ... و نیز تمام شیعه آن را از اصحاب حضرت نقل کرده‌اند که رسول خداصلی الله علیه وآله بارها فرمود: «علی‌علیه السلام بهترین انسان و بشر است، هر که قبول نکند، کافر است». «علی بهترین انسان است که غیر از کافر کسی در او شک ندارد». 🦋 بحارالانوار، ج 26، ص 306 http://telegram.me/joinchat/Be5fEjuo9Iyb-3c_Y5MwnQ

✨محبان حضرت زهرا بخونند.👇

❣شفاعت حضرت زهرا(س)❣

محمد بن مسلم ثقفی می‏گوید: از حضرت باقر (علیه السلام) شنیدم که می‏فرمود: فاطمه بر دروازه جهنم توقف خواهد داشت. چون روز قیامت شود، بر پیشانی و بین دو چشم هر کسی نوشته می‏شود که مؤمن و یا کافر است. به دوستدار و محبی که گناهانش بسیار است، دستور داده می‏شود که به سوی آتش برود. فاطمه (سلام الله علیها) در بین چشمان او کلمه محب را می‏خواند و می‏گوید: ای خدای من و ای آقای من! تو مرا فاطمه نامیدی و به وسیله من کسانی را که دوستدار من و یا ذریه و فرزندان من هستند، از آتش نجات دادی. وعده تو حق است و تو از وعده خود تخلف نمی‏کنی. خداوند متعال می‏فرماید: راست می‏گویی ای فاطمه! من تو را فاطمه نامیدم و به وسیله تو دوستداران و کسانی را که تو را به ولایت پذیرفته، ذریه تو را دوست داشته، ولایتشان را پذیرفته‏اند، از آتش نجات می‏دهم، وعده من حق است و من از وعده‏ام تخلف نمی‏کنم(61).

📚بحارالانوار( ج۴۳،ص۷۸)

📥کانال تلگرام محبان الزهرا«س»

👇👇join👇👇

📲 Telegram.me/joinchat/BKthRTu3NQ_7Q6bDIv2okg

🔷💠 زیارت عاشورا💠🔷

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَباعَبْدِاللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَّلاٰمُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِالْمُؤْمِنين ، وَ ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسٰاءِ الْعٰالَمينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا ثارَاللهِ وَابْنَ ثارِەِ ، وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنٰائِكَ ، عَلَيْكُمْ مِنّى جَميعاً سَلاٰمُ اللهِ اَبَداً مٰا بَقيتُ وَبَقِىَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ،يا اَباعَبْدِاللهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصيبَةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلىٰ جَميعِ اَهْل ِالْاِسْلامِ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصيبَتُكَ فِى السَّمٰوٰاتِ عَلىٰ جَميعِ اَهْلِ السَّمٰوٰاتِ، 

✨فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَسٰاسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَيْكُمْ اَهْلَ الْبَيْتِ، 

✨وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ ، وَ اَزالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ الَّتى رَتَّبَكُمُ اللهُ فيهٰا ، 

✨وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ ، 

✨وَ لَعَنَ اللهُ الْمُمَهِّدينَ لَهُمْ بِالتَّمْكينِ مِنْ قِتالِكُم ، بَرِئْتُ اِلَى اللهِ وَاِلَيْكُمْ مِنْهُمْ ، وَ مِنْ اَشْياعِهِمْ وَ اَتْباعِهِمْ وَ اَوْلِيٰائِهِمْ ، يا اَباعَبْدِاللهِ اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ،

✨وَ لَعَنَ اللهُ آلَ زِيادٍ وَآلَ مَرْوانَ،وَ لَعَنَ اللهُ بَنى اُمَيَّةَ قاطِبَةً 

✨وَلَعَنَ اللهُ ابْنَ مَرْجٰانَةَ ، 

✨وَ لَعَنَ اللهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ 

✨وَ لَعَنَ اللهُ شِمْراً ، 

✨وَ لَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ ، بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى ، لَقَدْ عَظُمَ مُصٰابى بِكَ ، فَاَسْئَلُ اللهَ الَّذى اَکْرَمَ مَقامَكَ ،وَاَکْرَمَنى بِكَ اَنْ يَرْزُقَنى طَلَبَ ثارِكَ مَعَ اِمامٍ مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ، اَللّٰهُمَّ ٱجْعَلْنى عِنْدَكَ وَجيهاً بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِى الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ ، 

يا اَبا عَبْدِاللهِ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلى اللهِ وَ اِلىٰ رَسُولِهِ ، وَاِلىٰ اميرِالْمُؤْمِنينَ وَ اِلىٰ فاطِمَةَ ، وَاِلَى الْحَسَنِ وَ اِلَيْكَ بِمُوالاتِكَ ، وَبِالْبَرائَةِ مِمَّنْ قاتَلَكَ وَ نَصَبَ لَكَ الْحَرْبَ ، وَ بِالْبَرائَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَسٰاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِعَلَيْكُمْ وَ اَبْرَءُ اِلَى اللّهِ وَ اِلى رَسُولِهِ ،مِمَّنْ اَسَسَّ اَسٰاسَ ذٰلِكَ وَبَنىٰ عَلَيْهِ بُنْيانَهُ وَجَرىٰ فى ظُلْمِهِ وَجَوْرِہِ عَلَيْكُمْ وَعَلىٰ اَشْيٰاعِكُمْ ،بَرِئْتُ اِلَى اللَّهِ وَ اِلَيْكُمْ مِنْهُمْ وَاَتَقَرَّبُ اِلَى اللهِ ثُمَّ اِلَيْكُمْ بِمُوٰالاتِكُمْ وَمُوالاةِ وَلِيِّكُمْ ،وَبِالْبَرائَةِ مِنْ اَعْدائِكُمْ وَ النّاصِبينَ لَكُمُ الْحَرْبَ وَبِالْبَر ائَةِ مِنْ اَشْياعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ ، 

✨اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ وَ وَلِىٌّ لِمَنْ والاکُمْ وَعَدُوٌّ لِمَنْ عادٰاکُمْ ، فَاَسْئَلُ اللهَ الَّذى اَکْرَمَنى بِمَعْرِفَتِكُمْ وَ مَعْرِفَةِ اَوْلِيٰائِكُمْ ،وَرَزَقَنِى الْبَرائَةَ مِنْ اَعْدائِكُمْ ، اَنْ يَجْعَلَنى مَعَكُمْ فِى الدُّنْيا وَ الْاٰخِرَةِ ، وَاَنْ يُثَبِّتَ لى عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ وَ اَسْئَلُهُ اَنْ يُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ، وَ اَنْ يَرْزُقَنى طَلَبَ ثاریکُم مَعَ اِمامٍ مَهْدیٍ هُدىً ظاهِرٍ ناطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْكُمْ ، وَ اَسْئَلُ اللهَ بِحَقِّكُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذى لَكُمْ عِنْدَەُ اَنْ يُعْطِيَنى بِمُصابى بِكُمْ ،اَفْضَلَ ما يُعْطى مُصاباً بِمُصيبَتِهِ،مُصيبَةً مٰا اَعْظَمَهٰا وَاَعْظَمَ رَزِيَّتَها فِى الْاِسْلامِ وَفى جَميعِ السَّمٰوٰاتِ وَالْاَرْضِ،

اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فى مَقامى هٰذا مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ، اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْيٰاىَ مَحْيٰا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَ مَمٰاتى مَمٰاتَ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، اَللّهُمَّ اِنَّ هٰذا يَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَيَّةَ وَابْنُ آکِلَةِ الْاَکْبٰادِ اللَّعينُ ابْنُ اللَّعينِ ، عَلىٰ لِسٰانِكَ وَ لِسانِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، فى کُلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ فيهِ نَبِيُّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ، 

✨اَللّهُمَّ الْعَنْ اَبا سُفْيانَ وَمُعٰوِيَةَ ،وَ يَزيدَ بْنَ مُعاوِيَةَ ، عَلَيْهِمْ مِنْكَ اللَّعْنَةُ اَبَدَ الاْبِدينَ، وَهٰذا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زيٰادٍ وَآلُ مَرْوانَ ، بِقَتْلِهِمُ الْحُسَيْنَ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِ،اَللّٰهُمَّ فَضاعِفْ عَلَيْهِمُ اللَّعْنَ مِنْكَ وَالْعَذابَ

 [الاَْليمَ] ، اَللّٰهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ فى هٰذَالْيَوْمِ وَفى مَوْقِفى هٰذا وَ اَيّامِ حَيٰوتى بِالْبَراَّئَةِ مِنْهُمْ وَاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ ، وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِيِّكَ وَآلِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمُ اَلسَّلامُ 

پس مى گوئى صد مرتبه : 

✨اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِكَ ، اَللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتى جاهَدَتِ الْحُسَيْنَ ، وَشٰايَعَتْ وَبٰايَعَتْ وَتٰابَعَتْ عَلىٰ قَتْلِهِ ، اَللّٰهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميعاً 

پس مى گوئى صد مرتبه : 

✨اَلسَّلٰامُ عَلَيْكَ يٰا اَبٰا عَبْدِ اللهِ ، وَعَلَى الْاَرْوٰاحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنٰائِكَ ، عَلَيْكَ مِنّى سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِىَ اللَّيْلُ وَ النَّهٰارُ ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِيٰارَتِكُمْ ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ ، وَعَلٰى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ، وَعَلىٰ اَوْلادِ الْحُسَيْنِ ، وَعَلىٰ اَصْحٰابِ الْحُسَيْن 

پس مى گوئى : 

✨اَللّٰهُمَّ خُصَّ اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى وَابْدَاءْ بِهِ اَوَّلاً ،ثُمَّ الثّانِىَ وَالثّالِثَ وَالرّابِعَ اَللّهُمَّ الْعَنْ يَزيدَ خامِساً

✨وَالْعَنْ عُبَيْدَ اللهِ بْنَ زِيٰادٍ وَابْنَ مَرْجٰانَةَ وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً وَآلَ اَبى سُفْيانَ وَآلَ زِيادٍ وَآلَ مَرْوانَ اِلى يَوْمِ الْقِيمَةِ 

پس به سجده مى روى ومى گوئى: 

✨اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشّاكِرينَ لَكَ عَلٰى مُصابِهِمْ ، اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلٰى عَظيمِ رَزِيَّتى ، اَللّهُمَّ ارْزُقْنى شَفاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُودِ ، وَثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَاَصْحابِ الْحُسَيْن ،ِ الَّذينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ.

📼📼📼📼📼📼📼

یارَبَّ الحُسَینِ ، بِحَقِّ الحُسَینِ ، اشفِ صَدرَالحُسَینِ ، بظُهورِالحُجَّة

🔹🔷التماس دعا 🔷🔹

َ

🔹دعای امام #صادق(ع) برای فرج #آل_محمد(ص)🔹

🔺امام #جعفر_صادق عليه السلام ـ در يكى از دعاهاى خود می فرماید :

بار خدايا، بر محمّد و ال محمّد و بر امام مسلمانان، درود و صلوات فرست و او را از پيش رو و از پشت سرش و از جانب راست و از جانب چپش و از بالاى سر و از زير پايش (از همه جهت) محافظت فرما و پيروزى و فتحى آسان (و بى رنج) نصيبش گردان و نصرتى عزت بخش عطايش كن و از جانب خود براى او تسلطى (و قدرتى) يارى گر قرار ده؛ بار خدايا، فرج آل محمّد را شتاب بخش و دشمنان آنان را، از جنّ و انس، نيست و نابودگردان

متن حدیث:

🔺#الإمام_ الصادق عليه السلام ـ في دُعاءٍ لَهُ ـ : اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وعَلى إمامِ المُسلِمينَ ، وَاحفَظهُ مِن بَينِ يَدَيهِ ومِن خَلفِهِ وعَن يَمينِهِ وعَن شِمالِهِ ومِن فَوقِهِ ومِن تَحتِهِ ، وَافتَح لَهُ فَتحًا يَسيرًا ، وَانصُرهُ نَصرًا عَزيزًا ، وَاجعَل لَهُ مِن لَدُنكَ سُلطانـًا نَصيـرًا . اللّهُـمَّ عَجِّل فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وأهلِك أعداءَهُم مِنَ الجِنِّ وَالإِنسِ.

«مصباح المتهجّد،ص 392 - جمال الاُسبوع، ص 293 »

🌺اللهم عجل لولیک الفرج🌺

https://telegram.me/ziearat

آشنایی با یازدهمین اختر تابناک امامت

#ویژه_نامه

هشتم ربیع الاول، سالروز #شهادت_حضرت_امام_حسن_عسکری علیه‌السلام است. در این روز، یکی دیگر از گل‌های سرسبز باغ علوی پژمرده شد و آفتاب عمر با سعادت او غروب کرد. آسمانیان و زمینیان در غم فقدان او محزون شدند و گل‌های بوستان احمدی در خزان یکی دیگر از شاخه‌های طوبای خود، به ماتم نشستند. ما نیز با فرزند برومند آن امام همام، حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) هم‌ناله شده و در عزای آن سفیر هدایت و کشتی نجات به سوگ می‌نشینیم. 

#طلوع_یک_ستاره

روز جمعه، هشتم ماه ربیع الثانی سال 232 ق، در تاریخ پرافتخار مسلمانان، روزی به یاد ماندنی است. هنوز بیست بهار از عمر شریف امام هادی علیه‌السلام نگذشته بود که شهر مدینه، شاهد ظهور و تولد ستاره‌ای فروزان از ستارگان حریم نبوی گردید. مدینه، با شکوفه زدن گلی دیگر از گلستان امامت و ولایت نورباران شد و باردیگر، شور و شعفْ بوستان علوی را فرا گرفته، خانه کوچک و با صفای امام هادی علیه‌السلام به نور فرزند پاک و مطهر خود روشن گردید.

#حرکت_به_عراق

با تولد امام حسن عسکری علیه‌السلام در سال 232ق، شور و نشاطْ ساکنان شهر مدینه و خانه با صفای امام هادی علیه‌السلام را فرا گرفت. بنی‌هاشم از این تولد مبارک، مسرور شده و سجده شکر به جای آوردند. متأسفانه این شور و شادی، بعد از مدتی به حزن و اندوه خاندان علوی تبدیل شد. خلیفه عباسی و درباریان فاسد که نفوذ علمی و معنوی امام هادی علیه‌السلام را در شهر مدینه می‌دیدند، به وحشت افتاده و برای حفظ قدرت ظاهری خود، دستور حرکت امام علیه‌السلام را به دیار غربت عراق صادر کردند. امام هادی علیه‌السلام به همراه فرزند عزیزش امام عسکری در سال 233 ق از شهر مدینه حرکت و به شهر سامراء، مرکز حکومت خلیفه عباسی وارد شد. امام حسن عسکری علیه‌السلام به همراه پدر بزرگوار خود، در یکی از محله‌های سامراء ساکن شده و تا آخر عمر مبارک خود در آن جا اقامت داشت.

#زندان_بی_حصار

در تمام سال‌هایی که امام حسن عسکری علیه‌السلام در شهر سامراء می‌زیست، به جز چند نوبتی که در زندان دستگاه فاسد بنی عباس بود، در صورت ظاهر، همانند شهروندی عادی زندگی می‌کرد، ولی تمام رفتار و حرکات حضرت، به طور محتاطانه‌ای زیر نظر حکومت وقت قرار داشت. وجود شبکه منظم و متشکل شیعیان که از مدت‌ها قبل شکل گرفته بود، نگرانی و وحشت خلفای عباسی را فراهم کرده و باعث می‌شد تمام رفتار امام و شیعیان حضرت، به نحوی کنترل شود. به همین دلیل، از امام خواسته بودند تا همواره حضور خود را در سامراء، به آگاهی حکومت برساند؛ چنان که براساس نقل یکی از خدمتکاران امام، آن حضرت مجبور بود هر دوشنبه و پنجشنبه در دارالخلافه حاضر شده و خود را به دربار معرفی کند. در حقیقت، شهر سامراء به زندان بی‌حصاری برای امام تبدیل شده بود که تمام آرامش و آسایش را از حضرت می‌گرفت. 

#در_سوگ_برادر

امام حسن عسکری علیه‌السلام سه برادر داشت که عبارت اند از: حسین، جعفر و محمد. حسین، یکی از عابدان و زاهدان زمان خود بود و به امامت امام عسکری علیه‌السلام ایمان داشت. جعفر، برادر ناصالح حضرت بود که به جعفر کذّاب مشهور است. محمد، فرزند بزرگ امام هادی علیه‌السلام بود. او در سال 252 ق (دو سال قبل از شهادت امام هادی علیه‌السلام ) از دنیا رفت. امام عسکری علیه‌السلام در وفات برادر، گریبان چاک کرد و عزادار برادر خود گشت. قبر شریف ایشان در نزدیکی سامراء است و به امامزاده سید محمد شهرت دارد. 

#ازدواج_امام_عسکری_علیه‌السلام 

امام حسن عسکری علیه‌السلام ، در کنار پدر بزرگوار خود، مراحل رشد و شکوفایی را گذراند، و از دریای معارف و فضیلت‌های پدر بهره‌مند شد. آن حضرت، مدتی قبل از شهادت پدر مهربانش، با یک دختر شایسته رومی به نام نرجس، که از نوادگان حضرت شمعون، وصی حضرت عیسی بود، ازدواج کرد. 

نرجس، در یکی از جنگ‌های مسلمانان با سپاه روم، به اسارت مسلمانان درآمده بود که توسط امام هادی علیه‌السلام خریداری و به امام حسن عسکری علیه‌السلام تزویج شد. او یکی از زنان پاکدامن و بزرگواری بود که دین مبین اسلام را اختیار و افتخار همسری امام را پیدا کرد. با ازدواج امام عسکری علیه‌السلام و نرجس، بارقه امید در دل‌های مؤمنان و شیفتگان و منتظران امام زمان روشن شد. اگرچه تاریخ دقیق ازدواج امام عسکری علیه‌السلام مشخص نیست، ولی به طور قطع ازدواج ایشان در زمان حیات امام هادی علیه‌السلام صورت گرفته است. 

#شهادت_پدر

اگرچه امام عسکری روزهای سختی را در شهر سامراء می‌گذراند، ولی وجود پدری معصوم و مهربان، باعث آرامش خاطر حضرت می‌شد. در اوایل ماه رجب سال 254ق، دوران خوشی و آرامش حضرت به پایان رسید و آن حضرت در غم از دست دادن پدر مهربان خود، به سوگ نشست و برای همیشه عزادار پدر بزرگوار خود شد. خلیفه عباسی، وقتی موقعیت خلافت خود را در خطر دید، دستور داد امام هادی علیه‌السلام را مسموم کنند و به شهادت رسانند. با شهادت آن حضرت، غربت و تنهایی امام عسکری علیه‌السلام در شهر سامرا فزونی یافت. این دوران، از سخت‌ترین و طاقت‌فرساترین دوران زندگی کوتاه امام عسکری علیه‌السلام است. بعد از شهادت امام هادی علیه‌السلام ، دوران ولایت و امامت شش ساله امام عسکری علیه‌السلام شروع شد و خط سبز و اصیل معارف الهی، به پرتوافشانی خود ادامه داد.

#جود_و_بخشش

نگاه خاندان رسالت به مسایل مادی، به گونه‌ای بود که بتوانند به وسیله آن، رضایت و خشنودی پروردگار عالم را به دست آورده، گرهی از مشکلات زندگی مردم باز کنند. امام عسکری علیه‌السلام با تمام وجود از یاران خاص و نزدیک و نیازمندان شیعه حمایت و پشتیبانی مالی می‌کرد. این اقدام، مانع از آن می‌شد که شیعیان، زیر فشار مالی، جذب دستگاه عباسی شوند. ابوهاشم جعفری می‌گوید: از نظر مالی در مضیقه بودم. خواستم وضع خود را طی نامه‌ای به امام عسکری علیه‌السلام بنویسم، ولی خجالت کشیدم و صرف نظر کردم. روزی هنگامی که وارد منزل شدم، دیدم که امام علیه‌السلام صد دینار برای من فرستاده و طی نامه‌ای نوشته است: «هر وقت احتیاج داشتی، خجالت نکش و پروا نکن و از ما بخواه که به خواست خدا به مقصود خود می‌رسی».

#جایگاه_اجتماعی_امام

امام حسن عسکری علیه‌السلام اگر چه بسیار جوان بود، ولی به دلیل موقعیت بلند علمی، اخلاقی و خانوادگی، به ویژه رهبری شیعیان و اعتماد بی‌شائبه آنان به حضرت و احترام بی‌چون و چرای مردم، شهرت فراوانی پیداکرده بود. به همین دلیل، حاکمان عباسی نیز به جز در مواردی، در ظاهر، رفتاراحترام‌آمیزی از خود به امام عسکری علیه‌السلام نشان می‌دادند. خادم آن امام می‌گوید: روزهایی که امام عسکری علیه‌السلام به مقر خلافت می‌رفت، شور و شعف عجیبی در مردم پیدا می‌شد. خیابان‌های مسیر آن حضرت، پر از جمعیتی بود که بر مرکب‌های خود سوار بودند. هنگامی که امام مشرف می‌شدند، هیاهو یکباره خاموش می‌شد و حضرت از میان جمعیت گذشته، وارد مجلس می‌شد. 

#شاگردان

امام حسن عسکری علیه‌السلام در مدت شش ساله امامت خود، شاگردان زیادی را تربیت کرد و آن‌ها را به سر منزل کمال رساند که به عنوان نمونه، به چند نفر از آنان اشاره می‌کنیم:

1. احمدبن اسحاق اشعری قمی، که نماینده و فرستاده مردم قم و از یاران خاص حضرت بود. او از جمله کسانی است که حضرت مهدی(عج) را زیارت کرده است.

2. سید عبدالعظیم حسنی، که از نوادگان حضرت مجتبی علیه‌السلام است. او از عالمان، فقیهان و پارسایان برجسته زمان خود بود و ائمه اطهار، شیعیان را به مراجعه به او دستور داده‌اند. قبر مطهر ایشان در شهر ری است. 

3. فضل بن شاذان که یکی از پرکارترین دانشمندان شیعه است. او خراسانی بود و از مکتب پربرکت امام عسکری علیه‌السلام کسب فیض می‌نمود. آن حضرت در مورد او می‌فرماید: «باید اهل خراسان به جایگاه فضل بن شاذان و بودن او در میانشان برخود ببالند». 

#سفیران_هدایت

با توجه به ایجاد محدودیت و پراکنده بودن شیعیان در مناطق مختلف، امام حسن عسکری علیه‌السلام برای ارتباط با آنان، از شیوه انتخاب وکیل استفاده می‌کردند. وکلای حضرت موظف بودند تا در زمینه احکام شرعی و مسایل مالی و خمس و دیگر موارد، به عنوان رابط بین امام و مردم عمل کرده و مشکلات مردم را حل کنند. بعضی از وکلای حضرت عبارت‌اند از:

1. عثمان بن سعید عمری که از بزرگان شیعه است و از شغل روغن فروشی، به عنوان پوششی برای فعالیت‌های خود استفاده می‌کرد. 

2. ابراهیم بن عبده، که نماینده و وکیل امام در شهر تاریخی و مذهبی نیشابور بود. 

3. احمدبن اسحاق قمی اشعری که از یاران خاص امام و از شخصیت‌های بزرگ شیعی و وکیل و نماینده امام در موقوفات قم بود. او استاد شیخ صدوق بوده و پس از شهادت امام عسکری علیه‌السلام ، وکالت امام زمان(عج) را هم برعهده داشت. 

4. ابراهیم بن مهزیار اهوازی.

#تألیفات

وجود منبع علوم آل‌محمد علیه‌السلام و فیض ربوبی در شهر سامراء، باعث شد تا دانشمندان و بزرگان جهان اسلام، از نقاط مختلف، برای کسب فیض از حضور امام حسن عسکری علیه‌السلام ، به سامراء رفته و از علوم ایشان بهره‌مند شوند. هر چند عمر حضرت کوتاه بود، ولی در همین مدت اندک، توانست آثار مهمی اعم از تفسیر قرآن و نشر احکام اسلامی و گسترش مسایل فقهی، از خود به یادگار بگذارد. حضرت تألیفاتی داشته‌اند که عبارت است از:

1. تفسیر العسکری: امام حسن عسکری علیه‌السلام یکی از بزرگ‌ترین مفسران قرآن کریم به شمار می‌آمد که قرآن را به صورتی ساده و روشن، برای شیعیان خود تفسیر می‌کرد. این کتاب، یکی از یادگاری‌های علمی امام حسن عسکری علیه‌السلام در زمینه تفسیر قرآن است .

2. المُقْنِعه: این کتاب مشتمل بر علم حلال و حرام بوده که به حضرت عسکری علیه‌السلام منسوب است.

#نامه_های_امام

امام حسن عسکری علیه‌السلام در طول مدت امامت خود، نامه‌های زیادی به شخصیت‌ها، شهرها و کشورهای مهم اسلامی نوشته که تعدادی از آن‌ها برای کشور ولایت مدار و بزرگ اسلامی ایران بوده است. امام عسکری علیه‌السلام در یکی از نامه‌های خود به علی بن حسین بابویه قمی، پدر شیخ صدوق که یکی از فقهای بزرگ شیعه بوده، می‌فرماید: «ای بزرگ مرد و مورد اعتماد و فقیه من، صبر کن و شیعیان مرا به صبر فرمان بده». امام در یکی دیگر از نامه‌های خود به اسحاق بن اسماعیل و شیعیان نیشابور، پس از توضیح نقش امامت در هدایت امت اسلامی می‌فرماید: «ابراهیم بن عَبده، نامه مرا برای همه بخواند تا جای سؤال و ابهامی باقی نماند». امام حسن عسکری علیه‌السلام نامه دیگری هم به مردم شریف قم و آوه، واقع در 45 کیلومتری قم نوشته‌اند. 

#خلفای_معاصر

امام حسن عسکری علیه‌السلام در دوران زندگی کوتاه خود، با شش تن از خلفای عباسی هم عصر بود که هر کدام از آن‌ها، از دیگری فاسدتر و ستمگرتر بودند. سه تن از اینان، در زمان حیات امام هادی علیه‌السلام به خلافت رسیدند که عبارت اند از متوکل عباسی، فرزند هارون الرشید، منتصر عباسی و مستعین. 

اما سه تن از خلفای عباسی، در دوران شش ساله امامت امام عسکری علیه‌السلام بر تخت خلافت نشستند و از ناحیه آنان، ستم‌های زیادی بر حضرت وارد شد. این انسان‌های پلید عبارت‌اند از: معتزّ که از سال 252 تا 255 حکومت کرد. مهتدی که از سال 255 تا 256 خلیفه عباسی بود و معتمد عباسی که آن حضرت را به شهادت رساند. خلفای عباسی که روز نخست به نام طرفداری از علویان و به عنوان گرفتن انتقام آنان از بنی امیه قیام کردند، مانند خلفای بنی امیه و بلکه بدتر از آنان، به ستمگری و خودکامگی‌های خود ادامه دادند. 

#قیامها 

در عصر امامت امام عسکری علیه‌السلام قیام‌های فراوانی از سوی علویان بر ضد دستگاه عباسی شکل گرفت. علت این انقلاب‌ها و قیام‌ها، ظلم و فساد بی‌پایان خلفای عباسی به مردم و علویان بود. افزون بر این که آنان معتقد بودند رهبری جامعه اسلامی، حق علویان است و عباسیان، غاصبان خلافت اند. برخی از این قیام‌ها عبارت است از: 

1. قیام علی بن زید بن الحسین: او از نوادگان امام سجاد علیه‌السلام بود که در کوفه قیام کرد و در این راه، فداکاری‌های بسیاری از خود نشان داد و بارها با نیروهای خلیفه عباسی درگیر شد. 

2. قیام احمدبن محمدبن عبداللّه‌: او نیز از علویان عصر امام عسکری علیه‌السلام بود که بر ضد معتمد عباسی قیام کرد، ولی به قتل رسید و سرش را نزد آن حاکم ستمگر فرستادند.

#اوضاع_سیاسی

خلفای عباسی، از هر گونه اعمال فشار و محدودیت به امامان شیعه دریغ نکرده و فضای غبارآلودی را در اطراف آنان به وجود آورده بودند. این فشارها، در عصر امام حسن عسکری علیه‌السلام به اوج خود رسید. درباره علت این فشارها و محدودیت‌ها، به دو مطلب عمده می‌توان اشاره کرد: نخست این که در زمان امام عسکری علیه‌السلام ، شیعه به صورت قدرتی عظیم در عراق درآمده بود و همه مردم می‌دانستند که این گروه، به خلفای وقت معترض بوده و حکومت عباسیان را مشروع و قانونی نمی‌داند؛ دوم این‌که، خاندان عباسی و پیروان آن‌ها می‌دانستند مهدی موعود(عج) که نابود کننده حکومت‌های خودکامه است، از نسل حضرت عسکری علیه‌السلام خواهد بود. به همین دلیل، پیوسته مراقب اوضاع زندگی او بودند تا بتوانند فرزند حضرت را به چنگ آورده و ایشان را از سر راه خود بردارند.

#فعالیت‌های_امام_در_دوران_امامت

الف) کوشش‌های علمی

امام عسکری علیه‌السلام به رغم شرایط نامساعد و محدودیت بسیار شدیدی که حکومت عباسی برقرار کرده بود، موفق به گسترش دانش دامنه دار خود در سطح جامعه نشد، ولی شاگردانی تربیت کرد که هر کدام از آن‌ها، سهم به سزایی در نشر و گسترش معارف اسلام و دفع شبهه‌های دشمنان داشتند. مرحوم شیخ طوسی رحمه‌الله ، تعداد شاگردان حضرت را بیش از یکصد نفر ثبت کرده که در میان آنان، مهره‌های روشن، شخصیت‌های برجسته و مردان وارسته‌ای به چشم می‌خورد. امام حسن عسکری علیه‌السلام افزون بر تربیت شاگردان، مشکلات و تنگناهای پیش آمده برای مسلمانان و امت اسلامی را در پرتو علم امامت حل می‌کرد. 

ب) استفاده از آگاهی غیبی

امامان معصوم در پرتو ارتباط با پروردگار جهان، از آگاهی غیبی برخوردار بوده و در مواردی که اساس حقانیت اسلام یا مصالح عالی امت اسلامی در خطر می‌افتاد، از این آگاهی به صورت «ابزار» استفاده می‌کردند. امام حسن عسکری علیه‌السلام نیز از این قاعده بیرون نبود. شرایط نامساعد و جوّ پراختناق آن عصر و شک و تردید و تزلزل گروهی از شیعیان در مورد امام هادی علیه‌السلام و امام عسکری علیه‌السلام ، باعث می‌شد که امام عسکری علیه‌السلام پرده‌های حجاب را کنار زده و از آن سوی جهان ظاهر خبر دهد که این کار، از مؤثرترین شیوه‌های جلب مخالفان و تقویت ایمان شیعیان بود. مرحوم علامه مجلسی رحمه‌الله در کتاب شریف بحارالانوار، 81 مورد از کرامات و گزارش‌های غیبی آن حضرت را ثبت کرده است. ابوهاشم جعفری نیز در این‌باره می‌گوید: هر زمان که به حضور امام عسکری علیه‌السلام می‌رسیدم، برهان و نشانه تازه‌ای بر امامت حضرت مشاهده می‌کردم.

ج) آماده سازی برای دوران غیبت

از آن جا که غایب شدن امام و رهبر هر جمعیت، حادثه‌ای غیرطبیعی و نامأنوس است و تحمل مشکلات ناشی از آن برای نوع مردم دشوار می‌باشد، پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و امامان پیشین، به تدریج مردم را با این موضوع آشنا ساخته و افکار ایشان را برای پذیرش آن آماده می‌کردند. این تلاش، در عصر امام عسکری علیه‌السلام به صورت روشن‌تری به چشم می‌خورد و جلوه بیشتری پیدا می‌کند؛ زیرا آن حضرت، از یک طرف حضرت مهدی(عج) را تنها به شیعیان خاص و بسیار نزدیک خود نشان می‌داد و از طرف دیگر، تماس مستقیم شیعیان با خود حضرت عسکری علیه‌السلام نیز روز به روز محدودتر و کمتر می‌شد، به طوری که حتی در خود شهر سامراء، به مراجعات و مسایل شیعیان به وسیله نامه یا توسط نمایندگان خویش پاسخ می‌دادند. آن حضرت با این شیوه، به شیعیان فهماندند که امام زمان می‌تواند زنده بوده، ولی از نظر و چشم مردمان پنهان باشد.

د) ایجاد شبکه ارتباطی

در زمان امام حسن عسکری علیه‌السلام ، شیعیانْ در مناطق مختلف و شهرهای متعددی مانند کوفه، بغداد، نیشابور، قم، آوه( در 45 کیلومتری قم)، مدائن، خراسان، شهرری و... گسترش یافته و در آن‌ها سکونت داشتند. گستردگی و پراکندگی مراکز تجمع شیعیان، وجود سازمان ارتباطی منظمی را ایجاب می‌کرد تا پیوند شیعیان را با حوزه امامت و با یکدیگر برقرار سازد و از این رهگذر، آنان را از نظر دینی و سیاسی رهبری کند. امام حسن عسکری علیه‌السلام برای این هدف بلند، نمایندگانی از میان برجستگان علمی و معنوی شیعیان برگزیده و در مناطق متعدد منصوب کرد و ازاین راه، پیروان خود را در همه مناطق زیر نظر داشت. افزون بر شبکه ارتباطی وکالت، آن حضرت به وسیله اعزام پیک‌ها و نامه‌ها نیز، با شیعیان و پیروان خود در ارتباط بود و مشکلات آنان را برطرف می‌نمود.

ه) فعالیت‌های سرّی سیاسی

امام حسن عسکری علیه‌السلام ، به رغم تمامی محدودیت‌ها و کنترل‌هایی که از طرف دستگاه خلافت به عمل می‌آمد، یک سلسله فعالیت‌های سری سیاسی را رهبری می‌کرد و با گزینش شیوه‌های بسیار ظریف پنهانکاری، از چشم بیدار و مراقب جاسوسان دربار عباسی به دور می‌مانْد. عثمان بن سعید که از نزدیک‌ترین و صمیمی‌ترین یاران امام بود، زیر پوشش روغن‌فروشی فعالیت می‌کرد و اموال و وجوهی را که باید به امام‌می‌رسید، در ظرف‌ها و مشک‌های روغن قرار داده و به امام می‌رسانْد. آن حضرت در اقدامی کاملاً سری، اسناد، نامه‌ها و نوشته‌های سری را در میان چوب جاسازی کرده و برای نماینده خود می‌فرستاد. امام این کار را برعهده مأمور حمام خود گذاشته بود که سوءظن کسی را جلب نکند. 

#بازداشت_امام

متوکل عباسی، دستور جلب امام هادی علیه‌السلام را به همراه امام عسکری علیه‌السلام به منظور کنترل بیشتر آن‌ها و شیعیان صادر کرد و آن دو امام بزرگوار را به شهری نظامی وارد نمود که تفاوتی با زندان نداشت. در عین حال، خلیفه عباسی در بازداشت امام هادی و عسکری علیهماالسلام سخت‌گیری بیشتری می‌کرد و در هنگام پیدایش جریان‌های خاصی که نوعی تهدید بر ضد حاکمیت به شمار می‌آمد، شخص امام و یاران نزدیک حضرت را به زندان می‌انداخت. اگر چه مدت زمان زندانی شدن امام حسن عسکری علیه‌السلام به طور دقیق مشخص نیست، از روایات چنین بر می‌آید که آن حضرت در زمان خلافت هر سه نفر خلیفه معاصر، به زندان افتاده است. امام عسکری علیه‌السلام در زمان معتز به همراه برادرش جعفر به زندان افتاد. حضرت در دوران مهتدی هم به زندان افتاد که مقارن با کشته شدن خلیفه بود. آن حضرت در سال 259 ق، هم‌زمان با حکومت معتمد عباسی نیزدر بازداشت او به سر می‌برد. 

#نقشه_شوم

معتز، خلیفه جوان و مغرور عباسی، در سال 252 قمری به خلافت رسید و در سال 255 قمری، کشته شد. او برای حفظ قدرت و حکومت خود، دست به هر جنایتی زد و از هیچ عمل وحشیانه‌ای فروگذار نکرد. معتز در دوران سه ساله حکومت خودکامه خود، مسلمانان راستین و بزرگان شیعه را تحت فشار قرار داد. شیعیان و سادات علوی در دوران حکومت او، با شدیدترین شکنجه‌ها در زندان‌ها به سر می‌بردند. او برای از بین بردن موانع حکومت خود، دستور قتل امام حسن عسکری علیه‌السلام را صادر کرد و به یکی از درباریان خود به نام سعید حاجب دستور داد تا امام را به طرف کوفه روانه کرده و حضرت را در بین راه به شهادت برساند، ولی با کشته شدن خلیفه توسط گروهی از ترکان دربار، نقشه شوم او عملی نشد و آن حضرت از این حادثه جان سالم به در برد. 

#شمع_پروانگان

امام حسن عسکری علیه‌السلام مدتی در زندان دژخیم زمان خود به نام «نحریر» گرفتار بود. همسر نحریر به او اعتراض کرد و او را از عاقبت بدرفتاری با آن حضرت برحذر داشت، ولی او برعکس توصیه‌های زن خود عمل کرده و دستور داد تا حضرت را در قفس درندگان و شیران بیندازند. دستور نحریر به اجرا در آمد. او بعد از مدتی برای بازدید چگونگی قتل امام و فرستادن گزارش، نزدیک قفس آمد و با صحنه بی‌نظیری مواجه شد؛ امام علیه‌السلام در میان درندگان در حال عبادت بود و آن‌ها در گرد آن حضرت حلقه زده و زانوی ادب و احترام در مقابل حضرت به زمین زده بودند، نحریر بعد از دیدن این منظره، امام عسکری علیه‌السلام را آزاد کرد. 

#شب_حادثه

امام حسن عسکری علیه‌السلام ، در شب شهادت خود، نامه‌های زیادی نوشت و آن‌ها را به نامه رسان خود داد تا به شهر مدینه برساند. حضرت در آخرین لحظات عمر مبارک خود، آب خواست و فرمود: «می‌خواهم نماز بخوانم». خادم حضرت، سجاده را برای امام آماده کرد. حضرت وضو گرفت و نماز صبح را در بستر به جا آورد. بعد کاسه آب را از خادم خود گرفت تا مقداری از آن را بنوشد که دست حضرت لرزید و ظرف آب به دندان‌های حضرت برخورد می‌کرد. حضرت به خادم خود فرمود تا فرزندش امام زمان را حاضر کند. در این هنگام، نرجس خاتون، مادر امام زمان علیه‌السلام به همراه آن حضرت وارد اتاق شد همین که چشم حضرت به امام زمان افتاد، گریه کرد و فرمود:«ای سید اهل بیت، مقداری به من آب بده که من به سوی پروردگار خود رهسپارم». امام زمان پدر بزرگوار خود را سیراب نمود و حضرت جان به جان آفرین تسلیم کرد. امام عسکری علیه‌السلام ، در روز جمعه، هشتم ربیع الاول سال 260 قمری، بعد از نماز صبح در 28سالگی به شهادت رسید. 

#دسیسه_ای_دیگر

معتمد عباسی همواره از محبوبیت و نفوذ معنوی امام حسن عسکری علیه‌السلام در جامعه نگران بود. هنگامی که مشاهده کرد توجه مردم به امام عسکری علیه‌السلام روز به روز بیشتر می‌شود و زندان و اختناق و محدودیت و مراقبت، تأثیر معکوس دارد، سرانجام به همان شیوه ناجوانمردانه دیرینه اجداد خود متوسل شد و آن حضرت را پنهانی مسموم کرد. او تلاش زیادی کرد تا شهادت امام عسکری علیه‌السلام را عادی جلوه داده و مرگ حضرت را طبیعی بنمایاند. معتمد به ابوعیسی، فرزند متوکل و از درباریان عباسی دستور داد تا در تشییع جنازه حضرت حاضر شد و کفن را از روی مبارک حضرت کنار بزند و برای رفع تهمت، بزرگان علویان و هاشمیان، وزیران، نویسندگان، قاضیان و اشراف و اعیان را به نزدیک خود بطلبد و با صدای بلند فریاد زند: «ای مردم، بیایید و خوب نگاه کنید، این حسن به علی فرزندزاده امام رضا است که به مرگ طبیعی فوت شده و کسی به او آسیبی نرسانده است».

#تلاش_جعفرکذاب

با شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام ، تلاش‌های مذبوحانه جعفر کذاب برادر آن حضرت، ابعاد تازه‌ای به خود گرفت. او ادعای امامت امت اسلامی را داشت و برای رسیدن به این هدف، از هیچ کوششی فرو گذار نکرد. جعفر برای دست‌یابی به این مقام، حاضر شد تا سالانه مبلغ بیست هزار دینار به یکی از موالیان دربار عباسی پرداخت کند تا امامت امت را به او واگذار کنند. او برای فریب شیعیان و جلب نظر آنان، بر سر جنازه حضرت عسکری علیه‌السلام حاضر شد تا بر آن حضرت نماز بخواند. وقتی جعفر کذاب آماده تکبیر شد، ناگاه کودکی گندمگون و سیاه موی بیرون آمد و لباس جعفر را گرفت و او را کنار کشید و گفت: «عمو، کنار برو، من باید بر پدرم نماز بخوانم». جعفر با چهره‌ای دگرگون، کنار رفت و امام زمان علیه‌السلام بر پدر خود نماز خواند. پس از اقامه نماز، حضرت عسکری علیه‌السلام را در کنار قبر پدرش امام هادی علیه‌السلام دفن کردند.

#در_جستجوی_حضرت_مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)

پس از شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام ، معتمد عباسی دستور داد تا وارد منزل حضرت شده، اثاثیه حضرت را بازرسی و مهر و موم کنند. از طرف دیگر، چون شنیده بود که از آن حضرت، فرزندی باقی مانده است، در صدد یافتن او بر آمد و دستور داد تا عده‌ای از قابله‌ها، زنان و کنیزان آن حضرت را معاینه نمایند و در صورتی که آثار حمل در آنان بود، گزارش دهند. بعد از ناامیدی از یافتن امام زمان(عج)، معتمد عباسی، برای تلقین و وانمود کردن این مطلب که از امام عسکری علیه‌السلام فرزندی باقی نمانده است و شیعیان از وجود امام بعدی نا امید گردند، دستور داد تا میراث آن حضرت، میان مادر و برادرش جعفر کذاب تقسیم شود.

#زیارت_امام_عسکری_علیه‌السلام 

ابوهاشم جعفری، از امام حسن عسکری علیه‌السلام نقل می‌کند که حضرت به من فرمود: «قبر من در سامراء، برای اهل هر دو جانب، از بلاها و عذاب الاهی، مایه امان و آسایش است». علامه مجلسی، اهل دو جانب را به شیعه و سنی معنا کرده و فرموده است که برکت وجودی آن حضرت، همه را در برمی‌گیرد. در قسمتی از زیارتنامه این امام همام چنین می‌خوانیم: «سلام بر تو ای مولای من، ای ابامحمد حسن بن علی، هدایتگر مردمان و هدایت یافته به حق. سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان و ای فرزند زهرا. سلام بر تو ای گشایش قلب اندوهناکان. سلام بر تو ای گنجینه علم وصی رسول خدا. سلام بر تو ای کشتی حلم و سلام بر تو ای پدر بزرگوار امام منتظر. گواهی می‌دهم که تو نماز و دیگر ارکان دین را به پاداشتی و زکات دادی و امر به معروف و نهی از منکر فرمودی. از خدا درخواست می‌کنم که به واسطه شما، دعایم را مستجاب کرده و مرا از یاران و پیروان حق و از دوستان و محبانتان قرار بدهد».

#آتش_سوزی_حرم

در سال 1106 هجری قمری، حادثه ناگوار و فتنه بزرگی در مرقد مطهر و مقدس امام حسن عسکری علیه‌السلام به وقوع پیوست که قلب همه دوستداران حضرتش را اندوهناک کرد. دوران غلبه پادشاهان عثمانی و اوباش عرب بر سامراء، یکی از دوران‌های سخت روزگار دوستداران اهل بیت بود. ظلم و ستم حکومت عثمانی، سبب شد تا سادات و بزرگان شیعه، از سامراء هجرت کرده و مرقد مقدس امام عسکری علیه‌السلام ، مورد بی‌اعتنایی و بی‌حرمتی آنان قرار گیرد. در یکی از شب‌ها، چراغ داخل مرقد شریف را در جای نامناسبی می‌گذارند. مقداری از آتش چراغ بر فرش حرم افتاده و فرش‌ها و صندوق‌هایی که بر قبرهای مبارک بوده، آتش گرفته و مرقد مطهر امام عسکری علیه‌السلام در آتش می‌سوزد. وقتی این خبر به یکی از پادشاهان صفوی رسید، دستور تعمیر و ترمیم آن را صادر کرد.

#پیام_رستگاری

امام حسن عسکری علیه‌السلام ، در یکی از مجالس خود، به شیعیان و دوستداران اهل بیت فرمودند: «شما را به تقوا و ترس از خدا و ورع در دین خود سفارش می‌کنم. در راه خدا کوشش کرده و راستگویی و امانت داری را پیشه خود سازید؛ زیرا هر کس در دین خود پارسا، راستگو و امانتدار باشد و با مردم خوش‌رفتاری کند من از آن شادمان می‌شوم. بسیار به یاد خدا و مرگ باشید، قرآن بخوانید و صلوات بر پیغمبر فرستید؛ زیرا صلوات بر رسول خدا، ده حسنه دارد. آن چه را به شما سفارش کردم، حفظ کنید. شما را به خدا می‌سپارم و درود خدا بر شما باد». 

#امام_در_نگاه_دیگران

با تمام دشمنی‌ها و کینه‌توزی‌هایی که درباریان عباسی به امام حسن عسکری علیه‌السلام داشتند، عظمت معنوی و فروغ کمالات او، به قدری آنان را تحت تأثیر قرار می‌داد که ناگزیر در برابر آن حضرت، سرتعظیم فرود می‌آوردند و زبان به مدح و ستایش ایشان می‌گشودند. احمد بن عبیداللّه‌ بن خاقان که متصدی اراضی قم، و مأمور اخذ مالیات این شهر بود می‌گوید: «در سامراء هیچ یک از علویان را مانند حسن بن علی بن محمد ندیدم و نام کسی را بهتر از او نشنیدم. خاندان او و تمام بنی هاشم، او را بر سالخوردگان خود مقدم می‌کردند. او همواره بر امیران و وزیران و نویسندگان و قاضیان و فقیهان مقدم بود. او جایگاه رفیعی در میان مردم داشت و همه مردم در باره او به نیکی یاد می‌کردند». عبیداللّه‌ بن خاقان، یکی از سران دربار عباسی نیز می‌گوید: «اگر خلافت از خاندان بنی عباس بیرون رود، هیچ کس جز حسن عسکری سزاوار خلافت نیست؛ زیرا فضل، دانش، پارسایی، زهد، عبادت و اخلاق پسندیده او فراوان است».

#اعتراف_خلیفه

مستنصر، یکی از خلفای عباسی به سامراء رفت و قبر مطهر امام هادی و امام عسکری علیهماالسلام را زیارت کرد و به زیارت قبور خلفای آل عباس و اهل‌بیت خود رفت. آن‌ها در قبه‌ای دفن شده بودند که رو به ویرانی بود و باران داخل آن سرازیر می‌گشت و کثافات زیادی، اطراف قبرها را پوشانده بود. یکی از حاضران رو به مستنصر کرد و گفت: «ای خلیفه، شما خلفای روی زمین و پادشاهان دنیا می‌باشید و تمام قدرت و ثروت در دستان شماست. با این حال، قبر پدران شما به این حال است که نه کسی زیارت می‌کند و نه کسی به نظافت آن‌ها مشغول است ولی مزار علویان، سرشار از پرده‌ها و قندیل‌ها و فرش‌های گران قیمت است و خادمانْ همیشه مشغول نظافت آن هستند». مستنصر رو به حاضران کرد و گفت: «این امر آسمانی و از جانب پروردگار است و با تلاش و کوشش ما حاصل نمی‌شود. اگر ما مردم را بر این کار مجبور کنیم، قبول نمی‌کنند و زور و سعی ما در این باره بی‌فایده است».

#در_زلال_کلام_امام_عسکری (علیه السلام)

* یکی از بلاها و مصیبت‌هایی که کمر انسان را می‌شکند، همسایه‌ای است که کار خوب همسایه را مخفی داشته و کار بد او را در نزد دیگران فاش سازد

* با دیگران جدال مکن؛ زیرا باعث از بین رفتن خوبی و حُسن تو می‌شود. با دیگران شوخی مکن، که جرئت پیدا کرده و بر تو دلیر می‌شوند. 

* رزقی را که خدا ضمانت کرده است، تو را از عملی که بر تو واجب شده، بازنداشته و مشغول نکند. 

* کسی که برادر خود را در پنهانی نصیحت کند، او را آراسته است و هر کس او را در آشکارا نصیحت نماید، او را معیوب می‌کند. 

* خشم، کلید هر بدی است.

* شادمانی کردن در نزد غمزده و مصیبت دیده، بی‌ادبی است. 

* پارساترین مردم کسی است که در مورد شبهه توقف کند؛ عابدترین مردم کسی است که واجبات خود را انجام دهد، و زاهدترین انسان‌ها شخصی است که حرام را ترک کند.

* زاهدترین مردم کسی است که مرتکب حرام نشود.

* عابدترین مردم کسی است که واجبات را به درستی انجام دهد.

* فروتنی نعمتی است که کسی بر آن حسد نمی‌برد.

* کینه‌توز، ناآرام‌ترین مردمان است

* تمام پلیدی‌ها در خانه‌ای قرار داده شده و کلید آن دروغگویی است

* اظهار شادی نزد غم‌دیده از بی‌ادبی است

* صورت نیکو، زیبایی ظاهری است و عقل نیکو، زیبایی باطنی است

* دو خصلت است که بهتر و بالاتر از آنها چیزی نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به برادران

دست زمانه بار دگر اشتباه كرد

زهری، بهار زندگی ام را تباه كرد

در تار و پود پیكر من رخنه كرده بود

تا مغز استخوان، همه جا طی راه كرد

آتش كشید باغ امید دل مرا

با خنده، شعله های خودش را نگاه كرد

مثل كسوف روز دهم، سوز تشنگی

خورشید پر تلألو رویم، سیاه كرد

حال و هوای ملتهب حجره ی مرا

*همرنگ سرخی شفق قتلگاه كرد*

🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼

🍁بسم الله الرحمن الرحیم🍁

💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧

سلام صبحتون منور به نورایمان به برکت صلوات برمحمدوآل محمد

🌹🌴🌹🌴🌹🌴🌹🌴🌹🌹🌴🌹🌴

زيارت امير المؤمنين عليه سلام

در روز یکشنبه🍁

[ السَّلامُ عَلى الشَّجَرَةِ النَّبَوِيَّةِ، وَالدَّوْحَةِ الهاشِمِيَّةِ، المُضِيئَةِ المُثْمِرَةِ بِالنُّبُوَّةِ المُونِقَةِ بِالإمامةِ، وَعَلى ضَجِيعَيْكَ آدَمَ وَنُوحٍ عَليهِما السَّلامُ، السّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلى المَلائِكَةِ المُحْدِقِينَ بِكَ وَالحافِّينَ بِقَبْرِكَ. يامَوْلايَ يا أَمِيرَ المُؤْمِنِينَ، هذا يَومُ الاَحَّدِ، وَهُوَ يَوْمُكَ وَبِإِسْمِكَ، وَأَنا ضَيْفُكَ فِيهِ وَجارُكَ، فَأَضِفْنِي يامَوْلايَ، وَأَجِرْنِي فإِنَّكَ كَرِيمٌ تُحِبُّ الضِّيافَةَ، وَمَأْمُورٌ بِالاِجارَةِ فَافْعَلْ مارَغِبْتُ إِلَيْكَ فِيهِ، وَرَجَوْتُهٌ مِنْكَ بِمَنْزِلَتِكَ وَآلِ بَيْتِكَ عِنْدَ اللهِ، وَمَنْزِلَتِهِ عِنْدَكُمْ، وَبِحَقِّ ابْنِ عَمِّكَ رَسُولِ الله صَلَّى الله عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلّمَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ ].

زِيارت صديقة فاطمة الزَّهراءِ (سَلامُ الله عَليها) :درروزیکشنبه🍁

🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺

[ السَّلامُ عَلَيْكِ يامُمْتَحَنَةُ، إِمْتَحَنَكِ الَّذِي خَلَقَكِ فَوَجَدَكِ لِما امْتَحَنَكِ صابِرَةً، أَنا لَكِ مُصَدِّقٌ صابِرٌ عَلى ما أَتَى بِهِ أَبُوكِ وَوَصِيُّهُ صَلَواتُ الله عَلَيْهِما، وَأَنا أَسْألُكِ إِنْ كُنْتُ صَدَّقْتُكِ إِلاّ أَلْحَقْتِيِني بِتَصْدِيقِي لَهُما، لِتُسِرَّ نَفْسِي، فَاشْهَدِي أَنِّي ظاهِرٌ بِوَلايَتِكِ وَوَلايَةِ آلِ بَيْتِكِ صَلَواتُ الله عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ ].

نسألكم الدعاء

🌹 ذکر روز یکشنبه:100مرتبه یا ذالجلال والاکرام

تلاوت سوره ي مباركه ي یس صلوات الله وسلامه عليه

گفتن یافتاح سبب گشایش وپیروزی می شود إن شاءلله

🌹یا الله یا رحمن یارحیم یامقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک. التماس دعا

🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹

💠صله رحم💠

⚡️قال أبو جعفر ع‏ صلة الأرحام تزكي الأعمال و تدفع‏ البلوى‏ و تنمي الأموال و تنسئ له في عمره و توسع في رزقه و تحبب في أهل بيته فليتق الله و ليصل رحمه.⚡️

و فرمود: صله رحم، اعمال را پاك كند و بلا را دور نمايد و اموال را بركت دهد و عمر را بتأخير اندازد و روزيش را وسعت دهد و در ميان خانواده محبوبش سازد، پس بايد از خدا پروا كرد و صله رحم نمود.

📚کافی، کتاب ایمان و کفر، باب 68، حدیث 13

امام جواد علیه السلام : از همراهی و رفاقت با آدم شرور بپرهیز ،زیرا که او مانند شمشیر برهنه است که ظاهرش نیکو و اثرش زشت است.

اِیاکَ وَ مصاحِبَةَ الشِّریرِ ، فَاِنَّهُ کالسَّیفِ المَسلولِ یُحسِنُ مَنظَرَه وَ یَقبَحُ اَثَره؛

 عوالم العلوم و المعارف (مستدرك حضرت زهرا تا امام جواد عليهم السلام) ج  23 (امام جواد) ، ص 288

⭐توبه ی حقیقی از دیدگاه امام علی⭐

                               💐 به نام خدا 💐

💞 دم به دم بر همه دم بر گل رخسار محمد بر علی شیر خدا ساقی کوثر صلوات 💞

امام علی (ع) به شخصى كه به عنوان توبه جمله ى استغفر اللّه را به زبان جارى كرد ، فرمودند : مادر بر عزايت بگريد ، مى دانى توبه چيست ؟ توبه درجه ى عليّين است ، و آن اسمى است واقع بر شش معنا :

🔼1 ـ پشيمانى بر آنچه كه گذشت

🔼2 ـ تصميم جدى بر بازنگشتن به گناه

🔼3 ـ ادا كردن حقوق مردم به مردم

🔼4 ـ اداى واجبات ضايع شده

🔼5 ـ آب كردن گوشتى كه بر گناه به بدن روييده تا جايى كه اثرى از آن گوشت بر استخوان نماند ، و گوشت تازه در حال عبادت بين پوست و استخوان برويد .

🔼6 ـ چشاندن رنج طاعت به بدن ، چنانكه لذت معصيت به آن چشانده شد ،

پس از عبور از اين شش مرحله بگو : استغفر اللّه.

🔷🔹تائب بايد به حقيقت توبه كند ، و عزمش براى ترك گناه جزم باشد ، و نيت بازگشت به گناه از صفحه ى دلش براى هميشه زدوده شود ، و به اميد توبه ى دوباره و سه باره و صد باره وارد گناه نگردد ، كه اين اميد بدون شك اميدى شيطانى و حالتى مسخره است ، امام هشتم (عليه السلام) در روايتى مى فرمايند :

مَنِ اسْتَغْفَرَ بِلِسَانِهِ وَلَمْ يَنْدَمْ بِقَلْبِهِ فَقَدِ اسْتَهْزَأَ بِنَفْسِهِ . . .

♨كسى كه به زبان استغفار كند ولى به قلب پشيمان نباشد ، خود را مسخره كرده !♨

💮راستى خنده آور است و بسيار جاى تأسف است كه انسان به اميد دست يافتن به دوا ، خود را مريض كند ، و چه اندازه باعث خسارت است كه آدمى به اميد توبه مرتكب جرم و گناه و خطا و معصيت گردد ، و به خود تلقين نمايد كه همواره درِ توبه باز است ، بنابراين گناه مى كنم و سپس آراسته به توبه مى شوم !💮

💮اگر توبه جدى باشد ، اگر توبه از روى حقيقت انجام بگيرد ، اگر توبه با شرايطى كه دارد تحقق يابد ، بدون ترديد روح تصفيه مى شود ، نفس به پاكى مى رسد ، دل صفا مى گيرد ، و زنگ گناه از همه ى اعضا و جوارح ، و باطن و ظاهر زدوده مى گردد .💮

💮توبه نبايد حرفه اى باشد ، چرا كه گناه ظلمت است و توبه روشنايى ، و رفتو آمد زياد ميان تاريكى و روشنايى ديدگان جان را مختل مى سازد . اگر پس از توبه از يك گناه ، دوباره به گناه باز گرديم ، معلوم مى شود توبه نكرده ايم .💮

منبع:استاد انصاریان

تغذیه برای سلامت از نگاه امام رضا (علیه السلام)

در آموزه های دینی رعایت اصول خوردن و آشامیدن مورد تأکید جدی قرار گرفته است. امروزه تغذیه نامناسب را یکی از عوامل بسیار مهم در شکل گیری بسیاری از بیماری ها مانند: دیابت، چربی خون بالا و بیماری های قلبی و عروقی می دانند. امام رضا علیه السلام قرن ها پیش با اشاره به موضوعاتی چون تدبیر در خوردن و آشامیدن، تغذیه مناسب، آداب آشامیدن و  ... الگوی کاملی را برای پیشگیری از انواع بیماری ها مطرح کرده اند. در ادامه برخی از این تدابیر آمده است:

* یکی از سفارشات مهم امام رضا علیه السلام در این زمینه عدم پرخوری و سعی در میانه روی در خوردن است؛ یعنی نه آن قدر بخوریم که دچار بیماری پرخوری شویم و نه آن قدر کم بخوریم که نای حرکت نداشته باشیم. امام رضا علیه السلام می فرمایند: کسی که زیاد غذا بخورد از آن غذا تغذیه نمی شود و کسی که به اندازه غذا بخورد از آن غذا نفع می برد. (۱)

* امام رضا علیه السلام در یک توصیه کلی می فرمایند: خداوند تبارک و تعالی هیچ خوردنی و نوشیدنی را حلال نکرده است مگر آن که در آن سود و صلاحی بوده و هیچ خوردنی و نوشیدنی را حرام ننموده، مگر آن که در آ ن زیان و نابودی و فسادی بوده است، پس هر چیز سودمندی نیروبخش جسم، که باعث تقویت بدن است حلال شده است و هر چیزی که قوای جسمانی را از بین ببرد و یا موجب مرگ شود حرام است. (۲)

* امام رضا (ع) همچنین می فرمایند: به اندازه توان و میل خود در تابستان غذای با طبع سرد و در زمستان غذای با طبع گرم و در دو فصل دیگر غذای معتدل بخورید. امام رضا (ع) توصیه می کنند که سردی ها را در فصل گرم و گرمی ها را در فصل سرد مصرف کرده و در فصل معتدل بهار و پاییز از غذای معتدل استفاده کنید.

* همچنین امام رضا علیه السلام در بیانی حکیمانه می فرمایند: اِذا جُعْتَ فَکُل وَاِذا عَطِشْتَ فَاشْرَبْ وَ اِذا هاجَ بِکَ البَولُ فَبُلْ، وَ ... چون گرسنه شدی بخور، چون تشنه شدی بنوش، چون ادرار بر تو فشار آورد، ادرار کن، ...، که این ها مایه تندرستی است. (۴)

* امام رضا (ع) بر این باور بودند که باید غذا خوردن را با سبک ترین غذاها آماده کرد و می فرمودند: «به اندازه عادتت و بسته به وطنت و فعالیتت و زمانت، خوردن غذا را آغاز کن.» ایشان بعد از خوردن غذا به پشت دراز می کشیدند و پای راست را روی پای چپ می انداختند. ایشان شام شب را لازم می دانستند ولی بر کم خوردن تأکید داشتند و می فرمودند: «کسی که می خواهد تندرست و بدنی لاغر و چابک داشته باشد، از شام شبش کم کند.»

* امام رضا (ع) به شستن دست ها قبل و بعد از خوردن غذا بسیار اهمیت می دادند و می فرمودند که این کار نعمت را پایدار و همیشگی می کند. روایت است حاضران نشسته بودند خدمتکاران آب آوردند امام (ع) از حاضران خواستند که برای خوردن غذا دست هایشان را بشویند. البته فرمودند که هر کس دست هایش تمیز است، مانعی ندارد که نشوید. یکی از حاضران دستش کثیف بود ولی نمی خواست آن ها را بشوید. امام (ع) به او فرمودند: «دست هایت را بشوی، شستن اول برای ما است و شستن دوم برای خودت. اگر خواستی شستن دوم را ترک کن.» مقصود ایشان این بود که پیش از غذا در خوراک دسته جمعی که همگی با دست از یک ظرف غذا می خوردند، به سود همه است اما شستن پس از غذا فقط برای خود فرد مفید است. اگر کسی نمی خواهد بهداشت فردی را رعایت کند حق ندارد به دیگران آسیب برساند.

* امام رضا (ع) طبق روایتی برای جذب مواد غذایی در بدن و بهره حداکثری بدن از غذاها، نوشیدن آب در بین غذا را نهی کرده و فرموده اند: هر کس بخواهد که معده اش ناراحت نشود، در بین غذا آب نیاشامد تا وقتی که خوردن غذا پایان پذیرد. هر کس در هنگام خوردن طعام آب بخورد، بدنش مرطوب و معده اش ضعیف می شود و رگ ها جوهر و قوت غذا را نمی گیرند. (5)

همچنین در بحارالانوار، جلد چهار از امام رضا (ع) نقل شده است که نوشیدن آب بین غذا موجب تخریب دندان ها می شود و ایشان ما را از نوشیدن آب سرد پس از غذای گرم برحذر داشته اند. آن حضرت می فرماید: نوشیدن آب سرد پس از غذای داغ و شیرینی، باعث از بین رفتن و فساد دندان ها می شود.

* ایشان همچنین به خوردن خرما توصیه داشتند و می فرمودند: «من خیلی خرما را دوست دارم، زیرا پیامبر اکرم (ص) و همچنین امیرالمؤمنین (ع) خیلی به خرما علاقه داشتند و حسنین (ع) نیز همین طور بودند. زین العابدین (ع) و صادقین (ع) نیز علاقمندان به خرما بودند. پدرم موسی بن جعفر (ع) هم خرما را دوست داشت. من هم به خرما علاقه دارم. شیعیان ما نیز خرما را دوست دارند زیرا آن ها از سرشت ما آفریده شده اند ولی دشمنان ما به شراب علاقه دارند زیرا آن ها از شعله آتش آفریده شده اند.»

* ایشان همچنین بهترین خوراکی ها در دنیا و اخرت را گوشت و بهترین نوشیدنی ها را آب می دانستند و می فرمودند: «بر شما باد به روغن زیتون زیرا معده را پاک و اعصاب را تقویت می کند و بیماری فرسوده کننده را از بین می برد، اخلاق را نیکو می کند و به روح آرامش می دهد و اندوه و غم را می زداید. از میان میوه ها نیز انار بخورید زیرا هر حبه ای از انار که وارد معده شود، قلب را صفا و نور می بخشد و البته هیچ چیز نزد خداوند منفورتر و مکروه تر از پرخوری نیست.»

* امام (ع) خوردن تخم مرغ و ماهی با هم را بد عنوان کرده و می فرمایند: «یَنبَغی أن تَحذَرَ ... أن تَجمَعَ فی جَوفِکَ البَیضَ وَالسَّمَکَ فی حالٍ واحِدَةٍ؛ فَإِنَّهُما إذَا اجتَمَعا وَلَّدا القولَنجَ، ورِیاحَ البَواسیرِ، ووَجَعَ الأَضراسِ؛ باید از این بپرهیز که ... تخم مرغ و ماهی را هم زمان در معده گِرد آوری؛ چه، هر گاه این دو با یکدیگر گِرد آیند، قولنج، باد بواسیر و دندان درد به وجود می آورند. (6)

* امام رضا (ع) می فرمایند: غذای داغ نخورید چرا که حضرت علی (ع) می فرماید: «أتی النبی صلی الله علیه و آله بطعام فأدخل أصبعه فیه فاذا هو حار، قال: دعوه حتی یبرد، فانه أعظم برکة، وإن الله تبارک و تعالی لم یطعمنا النار؛ برای پیامبر (ص) طعامی آوردند، حضرت انگشتی در آن فرو برد و آن را سخت گرم یافت، فرمود: آن را رها کنید تا سرد شود زیرا آن برکتش افزونتر است و خداوند طعام گرم روزی ما نفرموده بلکه گرم کردن آن به دست خود ماست». (7)

پی نوشت ها:

١. طب الامام الرضا، صفحه ۱۴

٢. مستدرک الوسائل، ج ۱۶، ص ۳۳۳، ح ۲

٣. طب الائمة، ص ۱۳۹

٤. فقه الرضا، ص ۳۴۰

٥. کتاب فقه الرضا (ع)، صفحه ۳۴۶

٦. طبّ الإمام الرضا (ع)، صفحه ۶۳ و بحار الأنوار، جلد ۶۲، صفحه ۳۲۱

٧. عیون اخبارالرضا (ع)، جلد ۲، صفحه ۴۶

منبع: تبیان

ماجرای شيعه شدن سلطان محمد خدابنده توسط علامه حلی      ◇                                                                                                        🌹روزی سلطان محمدخدا بنده بر همسر خود خشمگین شد و در یک جمله او را سه طلاقه کرد! ولکن (به دلیل علاقه بسیار زیاد به همسرش)، خیلی زود پشیمان شد؛ لذا علماء اهل سنت را گرد آورد و نظر آنها را جهت حال این مشکل پرسید.                             

🌷آنها جملگی گفتند: «چاره نیست جز اینکه نخست مُحَلّل (فردی غیر از سلطان) با او ازدواج کند تا پس از آن مُحَلّل، شما بتوانید باز او را به زوجیّت خود در آورید.»

سلطان گفت: «این کار بر من بسیار گران است، لکن شما در هر مسألهای با هم اختلاف نظر دارید و در مسائل مختلف اقوال گوناگونی دارید، آیا در این مسأله هیچ قول دیگری ندارید؟»

گفتند: «نه»

🌹آنگاه یکی از وزرای سلطان گفت: «در شهر «حلّه» عالمی است که چنین طلاقی را باطل میداند، خوب است سلطان آن عالم را احضار کند، شاید مشکل را حل کند.»

🌷عالمان سنّی گفتند: «علامه، مذهب باطلی دارد و “رافضیان افرادی بیخرد و کم عقل هستند” و اصلاً در شأن سلطان نیست که چنین مرد سبک سر و بی عقلی را به حضور بپذیرد.»

🔹سلطان گفت: «احضار او بی فائده نیست.»🔹

🌹پس چون علامه (اعلی الله مقامه) حاضر شد قبل از حضور او، علماء مذاهب چهارگانه اهل سنّت در نزد سلطان حاضر بودند.

🌷هنگامی که علامه(ره) وارد مجلس شد، بدون هیچ ترس و واهمه ای، نعلین خود را به دست گرفت و داخل در جمع شد و با صدای بلند گفت: «السلام علیکم» و آنگاه یک راست به سمت سلطان رفته و درکنار سلطان نشست.

🌹علماء سنی حاضر در مجلس گفتند:‌ «آیا ما به شما نگفتیم که شیعیان افرادی سبک سر و بی خرد هستند؟»

🔹سلطان گفت: «درباره اعمال او از خودش سؤال کنید.»🔹

🌷آنها به علامه گفتند: «چرا سلطان را سجده نکردی و آداب و تشریفات را انجام ندادی؟»

🌹علامه(ره) گفت: «رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ از هر سلطانی برتر بود و کسی بر او سجده نکرد بلکه فقط به او سلام میدادند و خدای تعالی نیز فرموده:

💎«فَإذا دَخَلْتُمْ بُیُوتاً فَسَلِّموا علی أنفُسِکُمْ تَحِیَّهً مِنْ عِنْدَ اللهِ مُبارَکَهً طَیِّبَهً»💎

🌷یعنی: پس چون داخل خانه ها شدید به یکدیگر سلام کنید، سلام و درودی که نزد خداوند خوش است.»

🌹از طرف دیگر به اتفاق ما و شما، سجده برای غیر خدا حرام است.»

🌷پس از او پرسیدند: «چرا جسارت کردی و در کنار سلطان نشستی؟»                                                                                                

🌹فرمود: «چون جای دیگری برای نشستن موجود نبود و از طرفی سلطان و غیر سلطان با هم مساوی اند ولذا جسارتی به محضر سلطان نکرده ام.»

🌷از علامه پرسیدند: «چرا کفشهای خود را با خود داخل مجلس آوردی؟ هیچ آدم عاقلی در محضر سلطان چنین میکند؟»

🌹علامه فرمود: «ترسیدم حنفی ها آن را بدزدند همانطور که ابوحنیفه نعلین رسول اکرم ـ صلی‌الله علیه و آله ـ را دزدید.»

🌷ناگهان حنفیها برآشفتند و فریاد بر آوردند که: «ابوحنیفه کجا و زمان پیامبر ـ صلی‌الله علیه و آله ـ کجا؟ تولد ابوحنیفه صد سال پس از وفات رسول اکرم ـ صلیالله علیه و آله ـ واقع شده است.»

🌹علامه فرمود: «ببخشید، اشتباه کردم، لابد سارق نعلین رسول خدا شافعی بوده است.

🌷این بار شافعی ها برآشفتند که شافعی در روز وفات ابوحنیفه به دنیا آمده است و دویست سال پس از رحلت رسول خدا ـ صلی‌الله علیه و آله ـ متولد شده است.

🔹علاّمه گفت: «شاید کار مالک بوده است.»🔹

🌹مالکیها هم مثل حنفیها و شافعیها اعتراض و انکار کردند.

🌷علامه فرمود: «پس قطعاً سارق، احمد بن حنبل بوده است.»

🌹حنابله هم به انکار و تکذیب او پرداختند.

🌷در این لحظه علامه(ره) رو به سلطان کرد و فرمود:

💎«ای سلطان، دانستی که هیچ یک از رؤسای این مذاهب چهارگانه اهل سنت در زمان حیات رسول الله ـ صلی‌الله علیه و آله ـ و حتی صحابه آن حضرت حاضر نبوده‌اند، پس برگزیدن ابوحنیفه و مالک و شافعی و احمدبن حنبل بعنوان مجتهد و رئیس مذهب از بدعتهای ایشان است بطوری که اگر یکی از خود این علما حاضر در مجلس، افضل و اعلم از این چهارتن باشد، به او اجازه و حق اینکه بر خلاف فتوای یکی از آن چهارتن فتوایی بدهد نمیدهند.»💎

🌹در اینجا سلطان به حالت پرسش از اهل سنّت سؤال کرد: «آیا درست است که هیچ یک از رؤسای مذاهب أربعه در زمان رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ و صحابه او نبوده اند؟»

🔹علماء عامّه همگی گفتند: «آری نبوده اند.»🔹

🌷آنگاه علامه(ره) گفت: «ولی ما شیعه هستیم و پیروی میکنیم از أمیرالمؤمنین ـ علیهالسّلام ـ که جان رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ برادر، پسر عمّ و وصیّ اوست.»

🌹سلطان چون متوجه حقانیّت مذهب علامه(ره) شد از او پرسید: «نظر شیعه درباره‌ طلاق صادره از من چیست؟»

🌷علامه(ره) فرمود: «آیا سلطان طلاق را در سه مجلس و در محضر دو نفر عادل جاری نموده است؟»

🔹سلطان گفت: «نه»🔹

🌹علامه فرمود: «در این صورت طلاقی را که سلطان جاری کرده است باطل میباشد، زیرا فاقد شرائط صحّت است.»

🎆آنگاه سلطان بدست علامه به مذهب حقّه شیعه، مشرف شد، و به خطباء و حاکمان شهرها و سرزمینهای تحت سیطره اش پیام فرستاد که از این پس با نام ائمه دوازده گانه ـ علیهمالسّلام ـ خطبه بخوانند و به نام ائمه اطهار، سکّه، ضرب کنند و نام ایشان را بر دیوار مساجد و مشاهد مشرفه حضرات ائمه ـ علیهمالسّلام ـ بنگارند.🎆 

_________________                                                                             

 . برگرفته از شرح «من لا یحضره الفقیه»

چند خاصیت سوره قدر ;

امام صادق علیه السلام میفرماید :

هر که سوره قدر رادر یکی از نمازهای واجب قراءت کند منادی ای

ندا میدهد : ای بنده خدا خداوند گناهان گذشته تو را آمرزید پس اعمالت را از سر گیر.

ثواب الاعمال ص 124

امام رضا علیه السلام میفرماید:

هر مومنی که هنگام وضو گرفتن سوره قدر را بخواند از گناهانش خارج میشود مانند آن روزی که از مادر متولد شده .

فقه الرضا ص 70

امام صادق علیه السلام میفرماید : 

هرکس سوره قدر را بر آبی بخواند واز آن بنوشد خداوند نوری در چشمان او قرار دهد.

مستدرک الوسایل ج4ص314 

امام صادق علیه السلام میفرماید : 

هرکس سوره قدر راهنگام خواب یازده مرتبه بخواند خداوند یازده فرشته را مامور میکند تا او را از شر هر شیطانی حفظ نمایند .

مستدرک الوسایل ج4 ص 292

امام صادق. علیه السلام میفرماید : 

هرکس سوره قدر را شفیع قرار دهد واز درگاه خداوند در خواستی نماید خداوند شفاعتش را پذیرفته و درخواستش رااجابت مینماید.

جامع احادیث الشیعه ج15 ص 12

روایتی از امام صادق علیه السلام در خصوص تعجیل در امر ظهور

فلما طال علی بنی اسرائیل العذاب ضجوا و بکوا الی الله اربعین صباحاً فاوحی الله الی موسی و هارون یخلصهم من فرعون فحطّ عنهم سبعین و مأه سنة، هکذا انتم لو فعلتم لفرج الله عنا، فاما اذ لم تکونو فان الامر ینتهی الی منتهاه.

زمانی که عذاب بنی اسراییل طول کشید آنان 40 صبح به درگاه خدا گریستند و ضجه کردند پس خداوند ۱۷۰ سال در فرج آنان تعجیل کرد و به موسی و هارون وحی نمود که آنان را از فرعون خلاصی بخشند همچنین اگر شما چنین کنید خداوند فرج ما را می رساند و اگر مانند آنان نباشید و این چنین نکنید امر ظهور به انتهای زمان معین خود موکول میگردد

تفسیر المیزان جلد 10 صفحه 331

بحار الأنوارجلد52صفحه 132

تفسیر عیاشی جلد2 صفحه 154

تفسیر صافی جلد 2 صفحه 460

مستدرك الوسائل جلد 5 صفحه 239

و........

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج  

#حرکت_كاروان_از_کربلا_به_مدینه

بازگشت به مدينه

ام كلثوم عليهاالسلام در حالى كه همراه كاروان كربلا عازم شهر مدينه گرديد مى ‏گريست و اين اشعار را مى ‏خواند: (24)

مدينة جدنا لا تقبلينا

 فبالحسرات و الاحزان جينا

خرجنا منك بالاهلين جمعا

رجعنا لا رجال و لا بنينا

و كنا في الخروج بجمع شمل

رجعنا حاسرين مسلبينا

و كنا فى امان الله جهرا

رجعنا بالقطيعة خائفينا

و مولانا الحسين لنا انيس‏

رجعنا و الحسين به رهينا

فنحن الضائعات بلا كفيل‏

و نحن النائحات على اخينا

و نحن السائرات على المطايا

نشال على الجمال المبغضينا؟

و نحن بنات يس و طه‏

و نحن الباكيات على ابينا

و نحن الطاهرات بلا خفاء

و نحن المخلصون المصطفونا

و نحن، الصابرات على البلايا

و نحن الصادقون الناصحونا

الا يا جدنا بلغت عدانا  

مناها و اشتفى الاعداء فينا

لقد هتكوا النساء و حملوها  

على الاقتاب قهرا اجمعينا (25)

#بشير_در_مدينه

كاروان آل البيت به جانب شهر مدينه رهسپار شد.

بشير بن جذلم مى ‏گويد: به آرامى مى‏ رفتيم تا به شهر مدينه نزديك شديم، حضرت سجاد عليه السلام فرمود تا بار از شتران برداشته خيمه‏ ها را برافراشتند و اهل حرم در آن خيمه‏ ها فرود آمدند، امام على بن الحسين مرا طلبيد و فرمود: خداى تعالى پدرت جذلم را رحمت كند كه شاعرى نيكو بود، آيا تو را از شعر بهره ‏اى هست؟ !

عرض كردم: آرى يابن رسول الله!

فرمود: هم اكنون وارد شهر مدينه شو! و خبر شهادت ابى عبد الله عليه السلام و ورود ما را به مردم ابلاغ كن!

بشير گويد: بر اسب خويش سوار شدم و با شتاب وارد شهر مدينه شدم و به جانب مسجد نبوى رفتم، چون بدانجا رسيدم با صدايى بلند و رسا اين اشعار را كه مرتجلا سروده بودم، خواندم :

يا اهل يثرب لا مقام لكم بها

قتل الحسين و ادمعى مدرار

الجسم منه بكربلا مضرج‏

و الرأس منه على القناة يدار (27)

سپس رو به مردم كردم و گفتم: اين على بن الحسين عليهما السلام است كه با عمه ‏ها و خواهرانش در بيرون شهر مدينه فرود آمده ‏اند و من فرستاده اويم كه شما را از ماجرايى كه بر آنان رفته است آگاه سازم.

وقتى اين خبر را به مردم رساندم، در مدينه هيچ زنى نماند مگر اين كه از خانه خود بيرون آمد در حالى كه زارى مى‏ كرد و مى؛‏گريست، و من همانند آن روز را به ياد ندارم كه گروه بسيارى از مردم يكدل و يكزبان گريه كنند و بر مسلمانان تلخ تر از آن روز را نديدم. (28)

در آن هنگام شنيدم كه بانويى براى حسين عليه السلام چنين نوحه سرائى مى ‏كرد:

نعى سيدي ناع نعاه فاوجعا

و امرضني ناع نعاه فافجعا

فعيني جودا بالدموع و اسكبا

وجودا بدمع بعد دمعكما معا

على من وهى عرش الجليل فزعزعا

فاصبح هذا المجد و الدين اجدعا

على ابن نبي الله و ابن وصيه‏

و ان كان عنا شاحط الدار اشسعا (29)

پس از خواندن اين ابيات، آن بانو به من گفت: اى مرد! مصيبت و اندوه ما را در سوگ حسين تازه كردى و زخمهايى را كه هنوز التيام نيافته بود از نو چنان خراشيدى كه ديگر اميد بهبودى نيست، خداوند تو را بيامرزد، تو كيستى؟ !

گفتم: بشير بن جذلم، مولايم على بن الحسين مرا فرستاد تا خبر ورودشان را به‏ اهل مدينه بدهم، و او با اهل بيت ابى عبد الله در فلان نقطه فرود آمده است. (30)  

#استقبال_از_كاروان_كربلا

بشير گويد: مردم مدينه يكپارچه بسوى كاروان حركت كردند، و من نيز اسبم را بسرعت راندم و ديدم مردم همه راه ها را با حضور خود سد كرده‏ اند، بناچار از اسب پياده شدم و با زحمت از ميان مردم گذشتم و خود را به خيمه‏ هاى آل البيت رساندم.

على بن الحسين عليهماالسلام داخل خيمه بود، بيرون آمد و دستمالى در دست آن حضرت بود كه اشك از رخسار مباركش پاك مى‏ كرد، مردى منبرى آورد و آن حضرت بر آن نشست و اشك از ديدگانش جارى بود، صداى مردم به گريه بلند شد و زنان ناله و زارى مى ‏كردند و مردم از هر طرف به آن حضرت دلدارى و تسليت مى ‏گفتند، آن منطقه پر از شيون و فرياد شده بود، تا آن كه حضرت سجاد عليه السلام با دست خويش اشاره كرد كه ساكت شوند و سپس اين خطبه را ايراد فرمود:

#خطبه_امام_سجاد_عليه_السلام

الحمد لله رب العالمين، مالك يوم الدين، بارى‏ء الخلائق اجمعين، الذي بعد فارتفع في السموات العلى و قرب فشهد النجوى، نحمده على عظائم الامور و فجائع الدهور و الم الفجائع و مضاضة اللواذع و جليل الرزء و عظيم المصائب الفاظعة الكاظة الفادحة الجائحة.

ايها القوم! ان الله و له الحمد ابتلانا بمصائب جليلة و ثلمة في الاسلام عظيمة، قتل ابوعبد الله الحسين عليه السلام و عترته و سبي نساؤه وصيته و داروا برأسه في البلدان من فوق عالي السنان و هذه الرزية التي لا مثلهارزية.

ايها الناس! فاي رجالات منكم تسرون بعد قتله؟ ! ام اى فؤاد لا يحزن من اجله؟ ام اية عين منكم تحبس دمعها و تضن عن انهمالها؟ ! فلقد بكت السبع الشداد لقتله و بكت البحار بامواجها و السموات باركانها و الارض بارجائها و الاشجار باغصانها و الحيتان و لجج البحار و الملائكة المقربون و اهل السموات اجمعون.

يا ايها الناس! اي قلب لا ينصدع لقتله؟ ! ام اي فؤاد لا يحن اليه؟ ! ام اي سمع يسمع هذه الثلمة التي ثلمت في الاسلام و لا يصم.

ايها الناس! اصبحنا مطرودين مشردين مذودين و شاسعين عن الامصار كأنا اولاد ترك و كابل من غير جرم اجترمناه ولا مكروه ارتكبناه و لا ثلمة في الاسلام ثلمناها، ما سمعنا بهذا في آبائنا الاولين ان هذا الا اختلاق. (31)

والله لو ان النبي صلى الله عليه و آله تقدم اليهم في قتالنا كما تقدم اليهم في الوصاية بنا لما ازدادوا على ما فعلوا بنا، فانا لله و انا اليه راجعون من مصيبة ما اعظمها و اوجعها و افجعها و اكظها و افظعها و امرها و افدحها فعندالله نحتسب فيما اصابنا و ما بلغ بنا فانه عزيز ذوانتقام . (32)

حمد و سپاس خداوندى را سزاست كه پروردگار عالميان و مالك روز جزا و آفريننده همه خلايق است، آن خدايى كه مقامش آنقدر رفيع است كه گويا در بلندترين مرتبه آسمانها قرار گرفته (و از دسترس عقل و فكر بلند پروازان بشرى بسيار دور است) و آنقدر به آدمى نزديك است كه حتى زمزمه ‏ها را مى‏ شنود، او را بر سختی هاى بزرگ و آسيب هاى زمانه و آزار و حوادث ناگوار و مصائب ‏دلخراش و بلاهاى جانسوز و مصيبت هاى بزرگ و سخت و رنج آور و بنيان سوز سپاسگزارم.

اى مردم! خداوند تبارك و تعالى، كه حمد مخصوص اوست، ما را به مصيبت هاى بزرگى مبتلا كرد و شكاف بزرگى در اسلام پديد آمد، ابو عبد الله الحسين و عترتش كشته شدند! اهل حرم و كودكان او را اسير كردند و سر مبارك او را در شهرها و بر نيزه گردانيدند! و اين مصيبتى است كه همانندى ندارد.

اى مردم! كداميك از مردان شما بعد از شهادت او مى‏ تواند شادى كند؟ ! يا كدام دلى است كه به خاطر او محزون نباشد؟ ! و يا كدام چشمى است كه بتواند اشك خود را نگاه دارد و آن را از ريختن باز دارد؟ ! هفت آسمان كه داراى بنائى شديد است (33) در شهادت او گريستند، درياها با امواجشان و آسمانها با اركانشان و زمين از همه جوانب و درختان و شاخه ‏هاى درختان و ماهيان و لجه‏ هاى درياها و فرشتگان مقرب و نيز ساكنان آسمانها تمام بر او گريستند.

اى مردم! كدامين دل است كه از كشته شدن او از هم نشكافد؟ ! و يا كدامين دل است كه براى او ننالد؟ ! يا كدامين گوش است كه صداى شكافى را كه در اسلام پديد آمده بشنود و كر نشود؟ !

اى مردم! ما صبح كرديم در حالى كه رانده شديم، از هم پراكنده شديم و از وطن خود دور افتاديم، گويا ما فرزندان ترك و كابل بوديم، بدون آنكه جرمى كرده يا ناپسندى مرتكب شده باشيم با ما چنين كردند، حتى چنين چيزى را در مورد نياكان بزرگوار پيشين خود نشنيده‏ ايم، «و اين بجز تزوير نيست» .

بخدا سوگند كه اگر رسول خدا به جاى آن سفارش ها، به جنگ با ما فرمان مى‏ داد، بيش از اين نمى ‏توانستند كارى انجام دهند! ! انا لله و انا اليه راجعون. چه مصيبت بزرگ و دردناك و دلخراشى و چه اندوه تلخ و بنيان كنى؟ ! از خدا اجر اين مصيبت را كه به ما روى آورده است، خواهانم كه او پيروز و منتقم است. (34)  

صوحان بن صعصعه (35)

در اين هنگام، صوحان بن صعصعة بن صوحان عبدى از جاى برخاست ـ او مردى زمين گير بود ـ و از امام عذر خواهى كرد كه: پاهاى من عليل و ناتوان است. امام سجاد عليه السلام عذر او را پذيرفت و خشنودى خود را از او ابراز داشت و بر پدرش صعصعه درود فرستاد. (36)

محمد بن حنفيه

بشير مى ‏گويد: محمد بن حنفيه از آمدن اهل بيت و شهادت برادرش حسين اطلاعى نداشت، پس از شنيدن، صيحه‏ اى زد و گفت: بخدا سوگند كه همانند اين زلزله را نديده‏ ام مگر روزى كه رسول خدا از دنيا رفت، اين صيحه و شيون چيست؟ !

و چون سخت بيمار بود، كسى را قدرت آن نبود كه ماجرا را به او بگويد، زيرا بر جان او بيمناك بودند.

محمد بن حنفيه در پرسش خود پافشارى كرد، يكى از غلامانش به او گفت: اى فرزند اميرمؤمنان ! برادرت حسين به كوفه رفت و مردم با او نيرنگ كردند و پسر عموى او مسلم بن عقيل را كشتند و هم اكنون او و اهل حرم و بازماندگانش بازگشته ‏اند!

از آن غلام پرسيد: پس چرا به نزد من نمى‏ آيند؟ !

گفت: در انتظار تو هستند!

از جاى برخاست و در حالى كه گاه مى ‏ايستاد و گاهى مى ‏افتاد و مى‏ گفت: «لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم» ، و گويا اين مصيبت را احساس كرده بود گفت: بخدا سوگند كه من مصائب آل يعقوب را در اين كار مى ‏بينم. و مى‏ گفت: «اين اخي؟ اين ثمرة فؤادي؟ اين الحسين؟» «برادرم كجاست؟ ميوه دلم كجاست؟ حسين كجاست؟»

به او گفتند كه: برادرت حسين عليه السلام در بيرون مدينه و در فلان مكان بار انداخته است، او را بر اسب سوار كردند و در حالى كه خادمان او در جلو حركت مى ‏كردند او را به بيرون مدينه بردند، چون نگاه كرد و بجز پرچم هاى سياه چيزى را نديد، پرسيد:

اين پرچم هاى سياه چيست؟ ! بخدا قسم كه فرزندان اميه، حسين را كشتند! !

پس صيحه ‏اى زد و از روى اسب به زمين افتاد و از هوش رفت.

خادم او نزد امام زين العابدين عليه السلام آمد و گفت: اى مولاى من! عموى خود را درياب پيش از آن كه روح از بدن او جدا شود.

امام سجاد عليه السلام به راه افتاد در حالى كه پارچه ‏اى سياه در دست داشت و اشك ديدگان خود را با آن پاك مى ‏كرد. امام، بر بالين عمويش محمد بن حنفيه نشست و سر او را به دامن گرفت.

چون محمد بن حنفيه به هوش آمد، به امام گفت: «يا بن اخي! اين اخي؟ ! اين قرة عيني؟ ! اين نور بصري؟! اين ابوك؟ ! اين خليفة ابي؟ ! اين اخي الحسين عليه السلام؟ !» «اى پسربرادرم ! برادرم كجاست؟ نور چشمم كجاست؟ پدرت كجاست؟ جانشين پدرم كجاست؟ برادرم حسين كجاست؟» .

امام على بن الحسين عليه السلام پاسخ داد: «يا عماه! اتيتك يتيما» «عمو جان! به مدينه يتيم بازگشتم» و بجز كودكان و بانوان حرم كه مصيبت ديده و گريانند ديگر كسى را بهمراه نياورده ‏ام. اى عمو! اگر برادرت حسين را مى‏ ديدى چه مى‏ كردى در حالى كه طلب كمك مى ‏كرد ولى كسى به يارى او نمى ‏شتافت و با لب تشنه شهيد شد؟ !

محمد بن حنفيه باز فريادى زد و از هوش رفت. (37)  

#ورود_به_مدينه

اهل بيت عليهم السلام در روز جمعه هنگامى كه خطيب سرگرم خواندن خطبه نماز جمعه بود، وارد مدينه شدند و مصائب حسين عليه السلام و آنچه را بر او وارد شده بود براى مردم بازگو كردند.

داغها تازه شد و باز حزن و اندوه آنان را فرا گرفت و در سوگ شهيدان كربلا نوحه سرايى كرده و مى‏ گريستند و آن روز همانند روز رحلت نبى اكرم صلى الله عليه و آله بود كه تمام مردم مدينه اجتماع كرده و به عزادارى پرداختند.

ام كلثوم عليهاالسلام در حالى كه مى‏ گريست وارد مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله شد و روى به قبر پيامبر صلى الله عليه و آله كرد و گفت: سلام بر تو اى جد بزرگوار من، خبر شهادت فرزندت حسين عليه السلام را براى تو آورده ‏ام!

پس ناله بلندى از قبر مقدس رسول خدا صلى الله عليه و آله برخاست! و چون مردم اين ناله را شنيدند بشدت گريستند و ناله و شيون همه جا را گرفت.

سپس على بن الحسين عليهماالسلام به زيارت قبر پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و صورت بر روى قبر مطهر نهاده گريست. (38)

راوى گويد: زينب عليهاالسلام آمد و دو طرف در مسجد را گرفت و فرياد زد: يا جداه! من خبر مرگ برادرم حسين را آورده‏ ام. و اشك زينب هرگز نمى‏ ايستاد و گريه و ناله او كاستى نمى ‏گرفت و هر گاه نگاه به على بن الحسين عليهماالسلام مى‏ كرد، حزن و اندوه او تازه و غمش افزوده مى ‏شد. (39)

برخيز و حال زينب خونين جگر بپرس‏

از دختر ستمزده حال پسر بپرس

همراه ما به دشت بلاگر نبوده‏اى‏

من بوده ‏ام، حكايتشان سر بسر بپرس

📚📚📚📚📚

24- الدمعة الساكبة 5/ 163.

25- قمقام زخار،ص 583.

اين اشعار را صاحب قمقام نقل كرده است و مى ‏گويد: نسبت دادن اين اشعار به آن حضرت با روايت كامل بهائى كه گفته ام كلثوم در دمشق وفات يافت خالى از اشكال نيست.

ولى ما در همين كتاب از مسعودى ـ مؤلف مروج الذهب ـ نقل كرديم كه امام على بن ابى طالب دو فرزند به نام ام كلثوم داشته و كنيه زينب عقيله نيز ام كلثوم بوده است؛ بنابراين ممكن است مراد از ام كلثوم بر فرض صحت نقل كامل بهائى، زينب عليهاالسلام باشد، بعلاوه ممكن است كه مراد همان ام كلثوم باشد كه همراه اهل بيت به مدينه آمده و سپس به شام مراجعت كرده و در آنجا وفات يافته است. و بعضى بر اين عقيده‏ اند.

#ترجمه:«اى مدينه جد ما! نپذير ما را، كه ما با حسرت و اندوه‏ها بازگشتيم؛ از تو با همه خويشان بيرون رفته، و چون بازگشتيم نه مردان و نه كودكانى با ماست؛ در هنگام خروج جمع ما كامل بود و اكنون در بازگشت برهنه و غارت شده‏ايم؛ در ظاهر در امان خدا بوديم و اكنون كه بازگشتيم هنوز بر ستم ظالمان و بريدن پيمانشان بيمناك هستيم؛ انيس ما مولايمان حسين بود، و چون آمديم حسين را در كربلا گرو گذارديم؛ مائيم كه سرگردان و بدون كفيل شديم، مائيم كه بر برادر خود نوحه كرديم؛ و مائيم كه بر شتران حمل شديم، و ما را بر شتران درشت خوى سوار كردند؛ ما دختران ياسين و طاهائيم، و مائيم كه در سوگ پدر خود گريستيم؛ پاكان بدون خفاء مائيم، و مخلصان و برگزيدگان مائيم؛ ما بردباران بر بلا هستيم، و ما راستگويان ناصحيم؛ اى جد ما! دشمنان ما به آرزويشان رسيدند، و تشفى يافتند به سبب قتل ما؛ حرمت زنان را هتك نمودند و تمام آنها را بر جهاز شتران به قهر حمل كردند.»

27- شعر از محمد جواد غفور زاده كاشانى (شفق) است.

28- تاريخ طبرى 5/ 233.

29- «اى مردم مدينه! ديگر اينجا جاى اقامت شما نيست، كه حسين كشته شد و اشك من در سوگ او روان است؛ پيكر مطهرش در كربلا به خاك و خون آغشته است، و سر منورش را بر روى نيزه از شهرى به شهر ديگر مى‏برند.»

30- نفس المهموم،ص 467.

31- «خبر دهنده‏اى، خبر مرگ بزرگ و سالار مرا داد و دلم را به درد آورد، و با دادن آن خبر مرا بيمار كرد؛ اى چشمان من! اشك بريزيد و بسيار بگرييد، باز هم اشك بريزيد و باز هم بگرييد، در سوگ آن كسى كه مصيبت او عرش خدا را به لرزه در آورد، و شكوه و جلالت دين را كاست؛ (گريه كنيد) بر پسر پيامبر و فرزند وصى او، اگر چه منزل و جايگاه او از ما دور است.»

32- قمقام زخار،ص 581.

33- سوره ص/ 7.

34- اللهوف،ص 84.

35- تفسيرالميزان 20/163 « و بنينا فوقكم سبعا شدادا» اي سبع سماوات شديدة في بنائها .

36- الدمعة الساكبة 5/ 427.

37- پدرش صعصعة بن صوحان، مردى بلند مرتبه و بلند قدر و از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام است. از امام صادق عليه السلام نقل شده است: كسى از اصحاب اميرالمؤمنين على عليه السلام نبود كه حق امام على عليه السلام بشناسد مگر صعصعه و اصحاب و ياران صعصعه. او داراى مناقب بسيارى است و ابن عبدالبر او را از اصحاب رسول خدا دانسته است.

صعصعه از كسانى است كه عهدنامه اميرالمؤمنين عليه السلام را به مالك اشتر نقل كرده است. (تنقيح المقال 2/98)

38- اللهوف،ص 85.

39- الدمعة الساكبة 5/ 164.

40- الدمعة الساكبة 5/ 162.

41- بحارالانوار 45/ 198.

السلام علیک یاحسین مظلوم.اربعین حسینی تسلیت وتعزیت

م صادق علیه السلام:

👈از شامگاه پنج شنبه و شب جمعه، فرشتگانی با قلم هایی از طلا و لوح هایی از نقره، از آسمان به سوی زمین می آیند و تا غروب روز جمعه ثواب هیچ عملی را نمی نویسند به جز صلوات بر محمد و آل محمد علیهم السلام.

(من لایحضره الفقیه /ج۱/ص۴۲۴)

ألـلَّـهــُمَّ صــَلِّ عَـلَـى مُـحَمَــّـدٍ وآلِ مُـحَـمــَّدٍ وعَـجِّـلْ فَرَجَــهُــمْ

💎احادیثی گهربار از ائمه درباره نیکی به پدر و مادر

🌟1. پیامبر اکرم (ص): نسبت‏ به پدر و مادر نیکوکار باش تا پاداش تو بهشت‏ باشد ولی اگر عاق آنها شوی جهنمی خواهی بود.

اصول کافی، ج 2، ص 348⭐

 —--------------------------------------

2. امام رضا (ع) : نیکی به پدر و مادر واجب و لازم است اگرچه مشرک و کافر باشند، ولی در معصیت‏ خدا نباید اطاعتشان کرد.

بحار الانوار، ج 74، ص 72⭐

----------------------------------------

3. امام کاظم (ع) : مردی از پیامبر خدا (ص) سؤال کرد: حق پدر بر فرزند چیست؟ حضرت فرمود: 1 - او را با نام صدا نکند 2 - در راه رفتن از او جلو نیفتند. 3 - قبل از او ننشیند. 4 - کاری انجام ندهد که مردم پدرش را فحش بدهند.

 بحار الانوار، ج 74، ص 45⭐

----------------------------------------

4. امام باقر (ع) : در سه چیز خداوند متعال به احدی اجازه ترک آنها را نداده است: 1- ادای امانت‏ به مرد نیکوکار و فاسق 2- وفای به عهد و پیمان نسبت‏ به نیکوکار و فاسق 3- نیکی به پدر و مادر، نیکو کار باشند یا فاسق ولا ابالی

 بحار الانوار، ج 74، ص 56⭐

----------------------------------------

5. امام علی (ع) : کسی که پدر و مادر خویش را غمگین سازد عاق والدین شده است.

بحار الانوار، ج 74، ص 64⭐

----------------------------------------

6. پیامبر اکرم (ص) : بنده‏ ای که مطیع پدر و مادر و پروردگارش باشد، روز قیامت در بالاترین جایگاه است.

کنز العمال، ج 16، ص 467⭐

----------------------------------------

7. پیامبر اکرم (ص) : کسی که به نیت پدر و مادرش حج انجام دهد یا بدهکاری آنها را بپردازد خداوند او را در روز قیامت‏ با نیکان بر می‏ انگیزد.

کنز العمال، ج 16، ص 468.⭐

----------------------------------------

8. پیامبر اکرم (ص) : آنکه پدر و مادرش را خشنود کند، خدا را خشنود کرده و کسی که پدر و مادر خود را به خشم آورد، خدا را به خشم آورده است.

کنز العمال، ج 16، ص 470⭐

----------------------------------------

9. پیامبر اکرم (ص) : کسی که دوست دارد عمرش طولانی و روزیش زیاد شود، نسبت‏ به پدر و مادرش نیکی کند و صله رحم بجای آورد.

 کنز العمال، ج 16، ص 475.⭐

----------------------------------------

10. پیامبر اکرم (ص) : به پدرانتان نیکی کنید تا فرزندانتان به شما نیکی کنند، از زنان مردم چشم‏ پوشی کنید تا دیگران نسبت‏ به زنهای شما چشم‏ پوشی کنند.

 کنز العمال، ج 16، ص 466.⭐

----------------------------------------

11. پیامبر اکرم (ص) : نگاه محبت‏ آمیز فرزند به پدر و مادرش عبادت است.

 بحارالانوار، جلد 74، ص80 ‏ ⭐

----------------------------------------

12. پیامبر اکرم (ص) : از عاق والدین شدن بپرهیزید، زیرا با اینکه بوی بهشت از مسافت هزار سال به مشام می‏رسد، عاق والدین و کسی که قطع رحم کند آن بو را احساس نخواهد کرد. (یعنی بیش از هزار سال از بهشت فاصله دارد.)

 بحار الانوار، ج 74، ص 62.⭐

----------------------------------------

13. پیامبر اکرم (ص) : در قیامت‏ خدا به چهار گروه نظر رحمت نخواهد کرد: 1 - عاق والدین‏2 - منت‏گذار3 - منکر قضاء و قدر4 - شرابخوار.

بحار الانوار، ج 74، ص 71⭐

----------------------------------------

14. امام صادق (ع) : چشمهایت را جز از روی دلسوزی و مهربانی با پدر و مادر خیره مکن و صدایت را بلندتر از صدای آنها نکن دستهایت را بالای دستهای آنها مبر، و جلوتر از آنان راه مرو.

بحار الانوار، ج 74، ص 79💎

قومی که در «اگر» و «ای کاشِ» خود ماندند!

وقتی فرزند امام حسین علیه السلام در وسط میدان مبارزه است و «هل من ناصرٍ ینصر نی؟» ندا می دهد، اگر ما ندای او را نشنیده بگیریم و از حوادث زمانه ی خویش غافل بمانیم و موقعیت زمان و دشمنان را نسبت به خویش تشخیص ندهیم، و هنوز در فضای «اگر» و «ای کاش» خود باشیم، به امام شهید شده ی خویش فایده ای نرسانده ایم و امام زمان زنده ی خود را بی یاور رها کرده ایم.

انسان ها معمولاً بیشتر نگاه به گذشته دارند. آنان معمولاً دو کلمه ی «اگر» و «ای کاش» را زیاد بکار می برند. اگر می خواهید ببینید فلان شخص چقدر غرق در گذشته است، در فرهنگ گفتارش این دو کلیدواژه را جستجو کنید. معمولاً چند برابر واژه های گفتاریِ هر فرد، رشته های افکار اوست که به صورت واژه تلفظ نمی شوند و فقط به صورت فکر در ضمیر خودآگاه باقی می مانند. همچنین انبوهی از معانی این کلیدواژه که بطور کامل شخصیت فرد را تشکیل می دهند، در ضمیر ناخودآگاه باقی می مانند و هرگز به ضمیر خودآگاه و به صورت افکار یا گفتار جلوه نمی کنند.

بنابراین انسان ها (در مورد هر چیزی) بیش از آن چه می گویند، در ضمیر خودآگاه خود در مورد آن فکر می کنند و بیش از آن چه که فکر می کنند، هستند (در ضمیر ناخودآگاه).

مقصود از این نوشتار، آگاهی از حوادث زمان و هشدار دادن به بعضی از دیندارانی است که ممکن است در «گذشته» و «ای کاش» بمانند و در حسرت یاری امامِ قبلی خود، از یاریِ امام حاضر خویش، غافل و محروم گردند.

سختی راه و خطر بازماندن از زمان

معتقدان، سختی های زیادی کشیده اند تا این میراث عظیم ولایت به ما رسیده است. و این میراث عظیم، چه انسان هائی را پشت سر گذاشت؛ کسانی را که در گذشته ی «اگر» و « ای کاشِ» خود ماندند و زمان را نشناختند و شیطان به کمک هوای نفس، بر آنان تاخت و آنان را به جائی برد که خود نیز تصوّر آن را نداشتند.

معنای «لبیک یا حسین» در نزد شیعه ی حقیقی

«لبیک یا حسینِ» شیعه ی حقیقی به معنای «لبیک یا مهدی» است. زیرا امروز حسین زمان، امام مهدی است. شیعه ی حقیقی در گذشته زندگی نمی کند. او آگاه به زمان است و هیچ وقت در حسرت «اگر» و «ای کاش»، امام حاضرِ خود را تنها رها نمی کند

مؤمن زیرک همچنان که به یاد امامِ شهید خویش عزاداری می کند، و آرزوی این را دارد که ای کاش او نیز در کربلا بود تا امامش را یاری می کرد، اما از این نکته ی مهم تر غافل نیست که امامِ زنده ی زمان خویش بیش از امامِ شهید، نیاز به یاری دارد. حقیقتاً هر کسی می داند که «لبیک یا حسین» باید به معنای «لبیک یا مهدی» باشد و گرنه این لبیک ها امروز دیگر فایده ای ندارد. لبیکی که لبیک گوی آن بین حسین و مهدی علیهماالسلام (امام گذشته و امام حاضر) نتواند پل بزند و لبیک او پاسخ ندای «هل من ناصرٍ» امام زنده و غائبش نباشد، اثری ندارد.

«لبیک یا حسینِ» شیعه ی حقیقی به معنای «لبیک یا مهدی» است. زیرا امروز حسین زمان، امام مهدی علیه السلام است. شیعه ی حقیقی در گذشته زندگی نمی کند. او آگاه به زمان است و هیچ وقت در حسرت «اگر» و «ای کاش»، امام حاضرِ خود را تنها رها نمی کند. در روایت است که بسیاری از حاجیان که به خداوند لبیک می گویند، خداوند در جواب آنها می گوید: «لا لبیک» یعنی لبیک تو لبیک نیست؛ لبیک تو دروغ است (کافی، ج 5، ص 124).

وقتی فرزند امام حسین علیه السلام در وسط میدان مبارزه است و «هل من ناصرٍ ینصرنی؟» ندا می دهد، اگر ما ندای او را نشنیده بگیریم و از حوادث زمانه ی خویش غافل بمانیم و موقعیت زمان و دشمنان را نسبت به خویش تشخیص ندهیم، و هنوز در فضای «اگر» و «ای کاش» خود باشیم، به امام شهید شده ی خویش فایده ای نرسانده ایم و امام زمان زنده ی خود را بی یاور رها کرده ایم.

امروز لبیک یا حسین به معنای همراه بودن با پیامِ قیام امام حسین علیه السلام و یاری رساندنِ میراث دارِ قیام او امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است.

عبرت از گذشته

عبرت گرفتن، از ویژگیهای عقل سلیم است. انسان عاقل تلاش می کند از آن چه بر سر دیگران آمده عبرت بگیرد نه اینکه خودش برای دیگران عبرت شود.

حوادث گذشته، آیینه ی عبرت خوبی است که شیعیان در آن تکلیف آینده ی خویش را در این آیینه تشخیص دهند و از قافله ی یاری امام حسینِ زمان عقب نمانند. در این جا یک حادثه ی مهم عبرت آموز را بررسی می کنیم:

یهود منتظر منجی آخر الزمان

امروز لبیک یا حسین به معنای همراه بودن با پیامِ قیام امام حسین علیه السلام و یاری رساندنِ میراث دارِ قیام او امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است

قوم یهود بر اساس آن چه در کتاب های مقدسِ خود خوانده بودند، در انتظار پیامبر آخر الزمان به عنوان منجی (Messiah) بودند. آنها فرزندان حضرت یعقوب علیه السلام بودند و از نسل برادران حضرت یوسف علیه السلام بودند که به مصر وارد شدند و در آن جا قرن ها بعد به عنوان برده ی فراعنه ی مصر، گرفته شدند. حضرت موسی علیه السلام آن ها را از دست فرعون زمان نجات داد و بالأخره آن ها وارد سرزمین موعود شدند و به راهنمائی پیشگوئی های کتاب آسمانی خود منتظر پیامبر آخرالزمان که در سرزمین عرب ظهور خواهد کرد، بودند. «او» منجی آنان بود.

تعدادی از بهترین مؤمنان یهود، سرزمین خوش آب و هوای خویش را رها کردند و برای ایمان به پیامبر آخرالزمان راهی بد آب و هواترین منطقه ی مسکونی جهان شدند. ممکن است آنان که ماندند در حسرت عدم تمکّن سفر چه غصه ها خورده باشند و ممکن است مسافرین را توصیه کرده باشند که اگر «او» را دیدید سلام ما را به «او» برسانید و ارادت ما را خدمتش اعلام دارید.

آنان به مدینه رسیدند، اما این قدر آب و هوای مدینه برای آنان ناسازگار بودند که گروهی به منطقه ی خیبر رفتند و به دوستان خود در مدینه گفتند که اگر «او» آمد به سرعت ما را برای ایمان آوردن به «او» خبر کنید. این قوم منتظِر ماندند و ماندند و بعضی از این قوم در طول مسیر به سوی مدینه و بعضی در مدینه و بعضی در خیبر، با حسرتِ ملاقات و ایمان به «منجی» پیر شدند و مردند. آنان که زنده بودند، همیشه منتظر بودند تا خبر ظهور به آنها برسد. همیشه با خود می گفتند که وقتی «او» بیاید، اولین ایمان آورندگان، ما خواهیم بود.

قرآن حداقل در دو جا به این قضیه اشاره می کند. (41 و 89 بقره) و روایات ذیل آیه ی  89 بقره (تفسیر نورالثقلین ج 1، ص 100) و تاریخ نیز این قضیه را نقل کرده است. (ترجمه المیزان، ج1، ص 336)

اما یهود مدینه، منافقینِ سرسخت و بی ایمان، و یهود خیبر دشمنانِ اصلی منجی خود شدند. جنگ خیبر که معروف است با همین قومی است که از راه دور، لبیک گویان، آمده بودند که منجی خود را یاری کنند.

آنان (منتظران منجی موعود)، در گذشته ماندند و چون حال را مطابق حال خود ندیدند، هدف خود را فراموش کردند و تمام ثواب های سختی های انتظار را هدر دادند و به دشمنِ اصلی منجیِ موعود تبدیل شدند و در نتیجه با شمشیر او کشته شدند. 

و این سرنوشت هر قومی است که فقط در گذشته زندگی کند و «حسین» را فقط «حسین بن علی علیهما السلام» و «یزید» را فقط «یزید بن معاویه علیهما اللعنه» بداند.

#لبیک_یا_حسین_لبیک_یا_مهدی #لبیک_یا_حسین_لبیک_یا_مهدی #لبیک

🔷 چرا سفارش كرده ‏اند هر روز زيارت عاشورا بخوانيد؟

حضرت آيت‌الله العظمي جوادي آملي در كتاب ارزشمند «حماسه و عرفان» درباره فلسفه زيارت و عزاداري وعلت سفارش به خواندن زيارت عاشورا در هرروز مطلبي را بيان کرده اند. متن ذکر شده اين مرجع تقليد شيعيان بدين شرح است: 

💠 فلسفه زيارت و عزاداري  💠

سرّ اين که سفارش کرده ‏اند هر روز زيارت عاشورا بخوانيد و نسبت به اهل‏ بيت(عليهم ‏السلام) تولّي داشته و بر آنان صلوات و درود بفرستيد و از دشمنانشان تبرّي بجوييد، براي آن است که طرز فکر معاندان ايشان منفور شود وگرنه هم ‏اکنون سخن از معاويه و يزيد نيست تا آنها را لعنت کنيم. نام و ياد آنها رخت ‏بربسته و قبرشان نيز زباله ‏داني بيش نيست، الآن سخن از فکر و راه يزيد و يزيديان عصر است. زن فرعون وقتي که به درگاه الهي دعا کرد، نگفت خدايا مرا فقط از فرعون نجات بده بلکه گفت: (ربّ ابْنِ لي عنْدک بيتاً في الجَنّه ونجّني من فرْعوْن وعمله ونجّني من القوْم الظالمين) يعني مرا از فرعون و فرعونيان، که طرفداران سنّت سيّئه و رفتار ناپسند او هستند، نجات بده. تفکرّ براي هميشه باقي مي‏ ماند هر چند که اسم و عنوانش تغيير پيدا کند. بعد از تار و مار شدن خوارج در نهروان و خارج شدنشان از صحنه حيات و زندگي، به علي‏ بن ابي‏طالب(عليهماالسلام) عرض شد: اين مقدس ‏هاي خشک از بين رفتند. فرمود: «کلاّ والله إنّهم نُطَف فى أصْلاب الرجال وقرارات النساء کلّما نَجَم منْهم قرنٌ قُطِع، حتّي يَکون آخرهم لُصوصاً سَلاّبين»؛ اينها نطفه ‏هايي هستند در پشت مردان و قرارگاه زنان. هرگاه مقداري از اينها از بين بروند، عده اي ديگر ظهورمي کنند تا اين که سرانجامِ کار، سارقانِ مسلّح و رهزنانِ غارتگر خواهند شد. 

اکنون نيز، هم راه سالار شهيدان زنده است و هم‏ مرام و مسلک اموي و مرواني و عباسي وجود دارد. اين که سفارش فراوان به اشک ريختن و عزاداري کردن نموده ‏اند براي آن است که اشک بر شهيد اشتياق به شهادت را به همراه دارد، خوي حماسه را در انسان زنده و طعم شهادت را در جان او گوارا مي‏ گرداند. چون اشکْ رنگ کسي را مي گيرد که براي او ريخته مي ‏شود و همين رنگ را به صاحب اشک نيز مي‏ دهد. از اين‏رو انسان حسيني‏ منش، نه ستم مي‏ کند و نه ستم مي‏ پذيرد. اين که عده‏ اي به فکر ظلم کردن يا ظلم‏ پذيري هستند براي آن است که خوي حسيني در آنها نيست وگرنه شيعه خاص حسين‏بن علي(عليهم االسلام) نه ظلم مي کند و نه ظلم مي‏ پذيرد. آن کسي که ظلم‏ پذير است اموي مسلک است چنان‏که ظالم هم اموي صفت است، هر چند که زمزمه «يا حسين» بر لب داشته باشد. و در قيامت که هر کسي را به نام زمامدارش صدا مي زنند: (يوْم ندْعوا کلَّ أُناسٍ بإمامهم)، شخص ستمگر در صف امويان شرکت مي کند. لذا اگر انسان بخواهد بفهمد که راهيِ راه حضرت حسين ‏بن علي(عليهماالسلام) است يا راهيِ راه امويان، بايد ببيند که در او خوي ستم‏ پذيري يا سلطه ‏گري وجود دارد يا نه. اگر گرايش به اين خصلت‏ هاي زشت را در خود ديد بايد در اخلاق خود تجديدنظر کند.

🌺 کانال قرآن ، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه در تلگرام:

https://telegram.me/ahsanalhadis

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

ً🌿🌿وعده ما هر صبح دعای فرج 🌿🌿  

🌿🌿🌿بسم الله الرحمن الرحیم🌿🌿🌿

 🌿🌿🌿اِلـهي عَظُمَ الْبَلاءُ ، وبرح الْخَفاءُ ، وَانْكَشَفَ الْغِطاءُ ، 🌿🌿🌿وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ ؛

🌿🌿🌿وَضاقَتِ الاْرْضُ ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ ؛

🌿🌿🌿واَنْتَ الْمُسْتَعانُ ، وَاِلَيْكَ الْمُشْتَكى ، وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ والرَّخاءِ ؛

🌿🌿🌿اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد 🌿🌿🌿🌿     🌿🌿🌿اُولِي الاْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ ، وَعَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُم ؛

🌿🌿🌿فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ ؛

🌿🌿🌿يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ يا عَلِيُّ يا مُحَمَّد🌿🌿🌿    ُ 🌿اِكْفِياني فَاِنَّكُما كافِيانِ ، وَانْصُراني فَاِنَّكُما ناصِرانِ ؛

🌿🌿🌿يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ ؛

🌿🌿🌿الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، اَدْرِكْني اَدْرِكْني اَدْرِكْني ، 🌿🌿🌿السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَل ؛

🌿يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ ، بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرين🌿🌿🌿 

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿       

🌿🌿 دعای سلامتی امام زمان (عج)🌿🌿 

اَللّـهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِه في هذِهِ السَّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَة وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْنا حَتّى تُسْكِنَهُ اَرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طویلا .

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

اللهم صلی علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم 

🌿🌿🌿🌿

🌌🌠🌌🌠🌌

🌙پیام آخر شب🌙

🌀🌌🌀🌌🌀

🌌 4⃣توصیه پیامبر خدا برای

 قبل خواب👇👇

🌌1⃣ ﺧﺘﻢ کردن قرآن با خواندن سه بار سوره توحید.

ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠﻪِ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤﻦِ ﺍﻟﺮَّﺣﻴﻢِ

❄ﻗُﻞْ ﻫُﻮَ ﺍﻟﻠﻪُ ﺃَﺣَﺪٌ *

❄ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺍﻟﺼَّﻤَﺪُ *

❄ ﻟَﻢْ ﻳَﻠِﺪْ ﻭَﻟَﻢْ ﻳُﻮﻟَﺪْ *

❄ ﻭَﻟَﻢْ ﻳَﻜُﻦ ﻟَّﻪُ ﻛُﻔُـﻮﺍً ﺃَﺣَﺪٌ.

🌌2⃣ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﻔﯿﻊ ﺧﻮﺩ ﮔﺮدانی:

🌀 ﺍَﻟﻠّﻬُﻢَّ ﺻَﻞِّ ﻋَﻠَﻲ ﻣُﺤَﻤَّﺪٍ ﻭَﺍﻝِ ﻣُﺤَﻤَّﺪٍوِّ ﻋَﻠَﻲ جمیع ﺍﻻ‌َﻧْﺒِﻴﺎﺀِ ﻭَﺍﻟﻤُﺮْﺳَﻠﻴﻦ.َ 

🌌3⃣ ﻣﺆﻣﻨﯿﻦ ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺿﯽ ﻭ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺳﺎﺯﯼ.

🌀 ُ ﺍَﻟﻠّﻬُﻢَّ ﺍﻏْﻔِﺮْ ﻟِﻠْﻤُﺆْﻣِﻨﻴﻦَ ﻭَﺍﻟْﻤُﺆْﻣِﻨﺎﺕِ. 

🌌4⃣  3،مرتبه ﺣﺞ ﻭﺍﺟﺐ ﻭ ﻋﻤﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ

 ﺟﺎ ﺁﻭﺭﯼ.

🌀 ﺳُﺒْﺤﺎﻥَ ﺍﻟﻠّﻪِ ﻭَ ﺍﻟْﺤَﻤْﺪُ ﻟِﻠّﻪِ ﻭَ ﻻ‌ﺍِﻟﻪَﺍِﻻ‌َّ ﺍﻟﻠّﻪُ ﻭَ ﺍﻟﻠّﻪُ ﺍَﻛْﺒَﺮُ. 

 🌌🌀گقتن تسبیحات حضرت زهرا

🌌🌀خواندن آیت الكرسی

و سوره فلق، ناس و كافرون

🌌🌀سوره ى تكاثربه سفارش امام صادق علیه السلام :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 

أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ.

حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ.

كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ.

ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ.

كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ.

لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ.

ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ.

ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ.

🌌🌀 خواندن این دعا كه به منزله ی هزار رکعت نماز است:ِ

چگونه هر شب قبل از خوابیدن هزار رکعت نماز بخوانیم !!!👇👇👇

روزى پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله وسلم در حضور اصحاب به امیرالمومنین علیه السلام فرمود:

دیشب چه عمل خیری انجام داده‌اى؟

آن حضرت اظهار داشت:

پیش از آن كه بخوابم، هزار ركعت نماز به جا آوردم،

حضرت رسول فرمود: چگونه؟!

پاسخ داد:

از شما شنیدم كه فرمودید:

هر كس هنگام خوابیدن سه مرتبه بگوید: 

🍃یَفْعَلُ اللهُ ما یَشاءُ بِقُدْرَتِهِ، وَ یَحْكُمُ ما یُریدُ بِعِزَّتِهِ🍃

او همانند كسى است كه هزار ركعت نماز خوانده است.

حضرت رسول اکرم فرمودند: راست گفتى،حقا که چنین است.

📚منبع :مستدرك الوسائل، ج 5، ص 49، ح 21.

⛔ آیا حیف نیست هرشب به این سادگی از چنین خیر پربرکتی محروم شویم ؟

و نَختم الْكلامَ بِحِكايَةٍ غريبةٍ:

شيخ مرحوم محدّث نورى - طاب ثراه - به سند صحيح از عالم جليل صاحب كرامات باهره و مقامات عاليه آخوند ملاّ زين العابدين سلماسى رحمه اللّه نقل كرده كه فرموده چون از سفر زيارت حضرت رضا عليه السّلام مراجعت كرديم عبور ما افتاد به كوه الوند كه قريب به همدان است پس ‍ فرود آمديم در آنجا و موسم فصل ربيع بود پس همراهان مشغول زدن خيمه شدند و من نظر مى كردم در دامنه كوه ناگاه چشمم به چيز سفيدى افتاد چون تاءمل كردم پير مرد محاسن سفيدى را ديدم كه عمامه سفيدى بر سر داشت بر سكوئى نشسته كه قريب چهار ذرع از زمين ارتفاع داشت و بر دور آن سنگهاى بزرگى چيده بود كه جز سر، جائى از او پيدا نبود، پس نزديك او رفتم و سلام كردم و مهربانى نمودم پس به من اُنسى گرفت و از جاى خود فرود آمد و از حال خود خبر داد كه از طريقه متشرّعه بيرون نيست و از براى او اهل و اولاد بوده ، پس از تمشيت امور ايشان عزلت اختيار كرده محض فراغت در عبادت . و در نزد او بود رساله هاى عمليّه از علماى آن عصر و خبر داد كه هيجده سال است در آنجا است .

از جمله عجايبى كه ديده بود پس از استفسار از آنها گفت : اوّل آمدن من به اينجا ماه رجب بود، چون پنج ماه و چيزى گذشت شبى مشغول نماز مغرب بودم ناگاه صداى ولوله عظيمى آمد و صداهاى عجيبى شنيدم پس ترسيدم و نماز را تخفيف دادم و نظر كردم در اين دشت ديدم پر شده از حيوانات و رو به من مى آيند، و اين حيوانات مختلفه متضادّه چون شير و آهو و گاو كوهى و پلنگ و گرگ با هم مختلطاند و صيحه مى زنند به صداهاى مختلفه پس اضطراب و خوفم زياد شد و تعجّب كردم از اين اجتماع و اينكه صيحه مى زنند به صداهاى غريبى و جمع شدند دور من در اين محل ، و بلند كرده بودند سرهاى خود را به سوى من ، و فرياد مى كردند بر روى من ، پس به خود گفتم دور است سبب اجتماع اين وحوش و درندگان كه باهم دشمن اند دريدن من باشد و حال آنكه يكديگر را نمى دريدند و نيست اين مگر به جهت امر بزرگى و حادثه عظيمى ، چون تاءمل كردم به خاطرم آمد كه امشب شب عاشورا است و اين فرياد و فغان و اجتماع و نوحه گرى براى مصيبت حضرت ابى عبداللّه عليه السّلام است .

چون مطمئن شدم عمامه را انداختم و بر سر خود زدم و خود را انداختم از اين مكان و مى گفتم حسين حسين ، شهيد حسين و امثال اين كلمات ، پس براى من در وسط خود جائى خالى كردند و دور مرا مانند حلقه گرفتند پس بعضى سر بر زمين مى زدند و بعضى خود را به خاك مى انداختند و به همين نحو بود تا فجر طالع شد، پس آنها كه وحشى تر از همه بودند رفتند و به همين ترتيب مى رفتند تا همه متفرّق شدند، و اين عادت ايشان است از آن سال تا حال كه هيجده سال است حتى آنكه گاهى روز عاشورا بر من مشتبه مى شد پس ظاهر مى شد از اجتماع آنها در اينجا، تا آخر حكايت كه مناسبتى با مقام ندارد(1).

و در (سيره حلبيّه ) از بعضى زُهاد نقل شده كه او هر روز نان به جهت مور، خُرد مى كرد و چون روز عاشورا مى شد آن مورها از آن نانها نمى خوردند و از اين قبيل حكايات بسيار است و اين مقدار كه ذكر شد ما را كافى است و ما براى تصديق اين حكايت كه شيخ مرحوم نقل فرموده اين حديث شريف را در اينجا ذكر مى نمائيم :

شيخ اجلّ اقدم ابوالقاسم جعفر بن قولويه قمّى 1 از حارث اعور روايت كرده كه حضرت امير المؤ منين عليه السّلام فرمود: پدر و مادرم فداى حسين شهيد، در ظَهْر كوفه به خدا قسم گويا مى بينم جانوران دشتى را از هر نوعى كه گردنها را كشيده اند بر قبر او و بر او گريه مى كنند شب را تا صباح .(2)

فَاِذا كانَ كََذلِكَ فَاِيّاكُم وَالْجَفاء.

(1) دارالسّلام محدّث نورى 4/466 ، 467، علميّه قم . فقير گويد: كه اين حكايت نزد من خيلى غريب و مستبعد است نظير حكايت سوّم در باب چهاردهم از مجلد دوّم لكن سندش در نهايت صحت و اعتبار است ، كلام در مروى عنه است واللّه العالم . (شيخ عباس قمّى رحمه اللّه )

(2) كامل الزيارات ص 82، باب 26، حديث دوم .

منتهی الامال شیخ عباس قمی

امیدوارم پستهایی که از ابتدای حرکت امام حسین از مکه به کوفه و نهابتا تا ابنجا گذاشتم مورد استفاده هر چند قلیل قرار گرفته باشد.

ممنون که با همراهیتون باعث دلگرمی اینجانب شدید. تشکر

فرازي از مناجات تائبين(توبه کنندگان)امام سجاد عليه السلام：

خداي من، گناهان لباس مذلت و خواري به تنم پوشانده،و دوري از تو لباس مسکنت(نيازمندي)در برم کرده، و جنايات عظيم قلب و دلم را مرده ساخته،پس به توبه و بازگشت به خودت زنده اش گردان،

پس اگر برهاني مرا از درگاهت پس به که پناه آرم؟و اگر مرا از پيشگاهت طرد کني پس به که پناه آرم؟

 پس وا اسفا، از خجالت و شرمندگي و مفتضح شدنم، و وا حسرتا از عمل و کردار زشت من!؟

  خدايا، اگر پشيماني بر گناه توبه است،پس قسم به عزتت که از پشيمانانم، و اگر استغفار از گناه باعث محو گناه است پس من برايت از استغفار کنندگانم،

 خدايا، اميدم را از درگاهت قطع مکن و محروم نگردان و توبه ام را بپذير، و از گناه و خطايم به رحمت و کرم در گذر..

عفت چشم یا چشم چرانی؟

چشم

انسان همواره باید بر این امر واقف باشد که شیطان  هر لحظه  در کمین اوست . وبرای شیطان فرقی نمی کند انسان در خیابان باشد یا درمنزل یا در اداره یا در کلاس درس ویا در هر جای دیگری .

و همانطور که می دانید ، شیطان برای هر گناهی ، یک ابزار ویک مامور خاص دارد که در فرصت های مختلف انسان ها  را گرفتار آن می کند .

یکی از گناهانی که  همیشه جزء  برنامه های روزانه  شیطان بوده  و هیچگاه در اشاعه وترویج آن کوتاهی نکرد ه است ،دعوت به چشم  چرانی و ربودن عفت چشم انسانها بوده است ، او با این کار انسانها را به دام عشق ناپاک و انحرافات جنسى مى‏ کشاند.

در این زمینه امام صادق علیه السلام می فرماید: (النَّظَرُ سَهْمٌ‏ مِنْ سِهَامِ إِبْلِیسَ مَسْمُومٌ ....)نگاه (به نامحرم) ، تیر زهرآگینى از تیرهاى شیطان است.(الکافی -ج‏5 ص559) .

در واقع چشم چرانی ونگاه های آلوده ،  مقدمه وپایه سایر انحرافات جنسی است ، که علاوه بر سلب آرامش و  مضرات جسمى و روحى و روانى که بر فرد مى ‏گذارد ، اثرات نامطلوب اجتماعى و خانوادگى را نیز در بر دارد.

خصوصا جوانان عزیزی  که هنوز ازدواج نکرده اند  باید بیشتر مواظب این امر باشند ، زیرا آنها  در فشار روحی و جسمی به سر برده و  نیاز به آرامش روحی روانی دارند ، وچون دسترسی به ارضای شهوات خود ندارند ، پس اینگونه کارها آنها را بیشتر  درمعرض این  فشارها  قرار می‌دهد. واین فشارها هم  قطعا آلودگى جنسى را براى آنها مجازنمی کند .

(...وَ لْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لَا یجَدُونَ نِکاَحًا حَتىَ‏ یُغْنِیهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ ...)و آنها که وسیله ازدواج ندارند باید عفت پیشه کنند، تا خداوند آنان را به فضلش بى نیاز سازد(نور-33).

به همین خاطراست که در سوره نور که در حقیقت سوره عفت و پاکدامنى و پاکسازى از انحرافات جنسى است‏،  روی مساله عفت چشم تاکید دارد و  انسان ها  را به این امر  دعوت کرده است  .(قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّواْ مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَ یحْفَظُواْ فُرُوجَهُم‏....* وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَرِهِنَّ وَ یحْفَظْنَ فُرُوجَهُن‏)(نور-30-31)

در آیات نخست مى‏ گوید: ای پیامبر به مردان وزنان مومن  بگو چشمهاى خود را (از نگاه کردن به نامحرم و آنچه نظر افکندن بر آن حرام است) فرو گیرند، و دامان خود را حفظ کنند.خصوصا که مفسرین بر اساس پاره ایی از روایات فرموده اند : حفظ فروج  در همه جای قرآن به معنی انحرافات جنسی است الا اینجا که  به معنی چشم پوشی از نگاه به دیگران است .(توضیح بیشتر در تفسیر نمونه ج14

#صفات_شیعه

💠 معتقد به امر ولایت ،  طعمه آتش جهنم نمیشود ……

♦♦➖➖♦♦

لسان به حق ناطق امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند：

❇ وَ اللّهِ لايَصِفُ عَبدٌ هذا الأمرَ فَتُطعِمَهُ النّارُ قلتُ إنَّ فيهم مَن يَفعَلُ و يَفعَلُ فقالَ إنَّهُ إذا كانَ ذلكَ ابتَلي تَبارَكَ و تَعالي أحَدَهُم في جَسَدِهِ فإن كانَ ذلكَ كَفّارَةً لِذُنوبِهِ وَ إلّا ضَيَّقَ اللّهُ عَلَيهِ في رِزقِهِ فَإن كان ذلكَ كَفّارَةً لِذُنوبِهِ و إلّا شَدَّدَ عَليهِ عِندَ مَوتِهِ حَتّي يَأتي اللّهَ و لا ذَنبَ لَهُ ثُمَّ يُدخُِلُهُ الجَنَّةَ .

➖➖➖➖➖➖

✴ به خدا سوگند ! بنده ای نیست که به این امر (امامت و محبت اهل بیت) معتقد باشد و آتش او را طعمه خود کند . عرض کردم(راوی) ：درمیان آنها کسی است که این کار و آن کار را میکند (گناه میکند) . فرمود：اگر اینگونه باشد  , خداوند او را مبتلا (به بیماری) میکند پس اگر این کار کفاره گناهش بود که بود و الا خداوند روزی او  را تنگ میکند اگر این پوشاننده گناهش بود که هیچ ,  و الا در هنگام مرگ بر او سخت میگیرد تا آن که به بارگاه الهی وارد شود در حالی که گناهی ندارد و سپس خدا او را وارد بهشت میکند .

➖➖➖➖➖➖

📒……بحار الانوار ۱۱۵/۶۸ ، ح۳۶

🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼

🔴 ولایت مطلقه فقیه درکلام و عمل امام راحل 

✔ امام خمینی (ره) می فرماید: 

«اگرفرد لایقی که دارای این دو خصلت ( آگاهی به قانون الهی و عدالت ) باشد، بپا خاست و تشکیل حکومت داد، 

✔ " همان ولایتی را که حضرت رسول اکرم (ص) در امر اداره ی جامعه داشت، دارا می باشد، و بر همه ی مردم لازم است که از او اطاعت کنند. 

✔ این توهّم که اختیارات حکومتی رسول اکرم (ص) بیشتر از حضرت امیر (ع) بود، یا اختیارات حکومتی حضرت امیر (ع) بیش از فقیه است، باطل و غلط است "  البته فضائل حضرت رسول اکرم (ع) بیش از همه ی عالم است و بعد از ایشان، فضائل حضرت امیر (ع) از همه بیشتر است. لکن زیادی فضائل معنوی، اختیارات حکومتی را افزایش نمی دهد.»

✔ همچنین ایشان در کتاب «شۆون و اختیارات ولیّ فقیه»  ترجمه ی مبحث ولایت فقیه از «کتاب البیع» می فرماید: 

✔ در تمام مسائل مربوط به حکومت، همه ی آنچه که از اختیارات و وظایف پیامبر و امامان پس از او - که درود خداوند بر همگی آنان باد- محسوب می شود.

✔ در مورد فقهای عادل نیز معتبر است.

البته لازمه ی این امر این نیست که رتبه ی معنوی آنان همپایه ی رتبه ی پیامبران و امامان تلقی شود، زیرا چنان فضایل معنوی، خاصّ آن بزرگواران است و هیچ کس، در مقامات و فضایل با آنان همرتبه نیست.» 

✔ امام در همان کتاب می فرماید: 

«کلیه امور مربوط به حکومت و سیاست که برای پیامبر و ائمه(علیهم السلام) مقرر شده، در مورد فقیه عادل نیز مقرر است. و عقلاً نیز نمی توان فرقی میان این دو قایل شد».

✔  و نیز در جایی دیگر می فرماید: «کلیّه اختیاراتی که امام (ع) دارد، فقیه نیز داراست، مگر دلیل شرعی اقامه شود مبنی بر آنکه فلان اختیار و حق ولایت امام (علیه السلام) به سبب حکومت ظاهری او نیست، بلکه به شخص امام مربوط می شود و یا اگرچه مربوط به مسائل حکومت و ولایت ظاهری بر جامعه ی اسلامی است، لکن مخصوص شخص امام معصوم (ع) است و شامل دیگران نمی شود». 

✔ این سخنان حضرت امام (ع) که حاکی از دیدگاه مترقّی ایشان در ولایت مطلقه ی فقیه است، سالها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، در نجف اشرف و در درس خارج فقه بیان شده، و همان چیزی است که دشمنان اسلام را بشدّت عصبانی کرده و آنها را در صدد خاموش کردن این نور الهی قرار داده است. آیا معمار گرانقدر انقلاب اسلامی(ره) از این ولایت عظمی طیّ حکومت چند ساله‌ی خویش بهره عملی هم جست یا خیر؟ 

❌ 1. منصوب کردن مهندس بازرگان بعنوان نخست وزیر و رئیس دولت موقّت از سوی امام خمینی (ره) حضرت امام (ره) در این باره می فرمایند: ✔ " و من باید یک تنبّه دیگری هم بدهم و آن این که، ✅ من که ایشان را نصب کردم، یک نفر آدمی هستم که بواسطه ی ولایتی که از طرف شارع مقدس دارم، ایشان را قرار دادم. ایشان را که من قرار دادم واجب الاتباع است . 

✔ ملت باید از او اتباع کند، یک حکومت عادی نیست، یک حکومت شرعی است، باید از او اتباع کنند، مخالفت با این حکومت، مخالفت با شرع است، قیام بر علیه شرع است». 

✔ در زمان غیبت، در تمام اموری که امام معصوم (ع) در آنها حق ولایت دارد، فقیه دارای ولایت است این کلام امام (ره) ضمن دلالت بر بکار بستن ولایت مطلقه از سوی ایشان، به روشنی دلالت می کند بر این که ✅ ولایت ایشان از سوی خداست و از جانب شارع مقدس مشروعیت می یابد و " چنین مشروعیتی از مردم و آراء آنها بدست نیامده است بلکه حکمی الهی مانند سایر احکام شرعی (چون: وجوب نماز و روزه، حج و ...) می باشد و تابع رأی و نظر مردم نیست ". 

❌ 2. تصریح به «نصب» در متن احکام تنفیذ ریاست جمهوری بنی صدر، شهید رجائی (ره) و مقام معظم رهبری (مد ظله) از سوی حضرت امام (ره) با آن که مطابق اصل ششم قانون اساسی، رئیس جمهور و با اتکاء به آراء عمومی انتخاب می شود و نیز مطابق بند نهم اصل یکصد و دهم قانون اساسی- که وظایف و اختیارات رهبر را تعیین می کند- رهبر فقط حق امضاء و تنفیذ حکم ریاست جمهوری را پس از انتخاب مردم دارد، ولی حضرت امام (ره) بموجب «ولایت مطلقه»ای که از سوی خدای متعال به ایشان عنایت شده است، علاوه بر تنفیذ حکم رۆسای جمهور مذکور تصریح می کنند که :

✔ این افراد را به این سمت «منصوب» نمودم. 

و این فراتر از اختیارات مندرجه قانون اساسی و بموجب حق اعمال «ولایت مطلقه فقیه» میباشد  

و  .... 

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=210433

⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫

 🔴" آنوقت سخنگوی این دولت، با کمال بی  پروایی از فرمان و دستور ولایت فقیه زمانمان در خصوص ممنوعیت واردات مصرفی از آمریکا، آنرا تذکر مینامد ؟! 🍁و متاسفانه در بسیاری از تبعیت پذیری های این دولت در اوامر رهبر معظم انقلاب اینگونه منطق هایی حاکم است. آیا اینان صلاحیت و مشروعیت ولایی دارند؟؟ 👇👇

⚫ سخنگوی دولت، نوبخت در نشست خبری : ✔ برای واردات از آمریکا ممنوعیت قانونی نیست " اما تذکر رهبری " را اجرا میکنیم *

http://www.farsnews.com/13940805000587

🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼

https://rozup.ir/view/847553/7040474598.jpg

مرحوم آیت‌الله حق‌شناس به نقل از استاد بزرگ خویش مرحوم آیت‌الله بروجردی شیوه‌ای خاص برای قرائت زیارت عاشورا معرفی کرده‌اند که در برآورده شدن حاجات بسیار مجرب است.

 طریقه ختم زیارت عاشورا در چهل روز به توصیه آیت الله حق‎شناس به شرح زیر است:

مقدمه:

۱- صد مرتبه تکبیر .

۲- لعن و سلام زیارت (اللهم العن اول ظالم … ، السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی…) هر کدام یک مرتبه .

۳- زیارت عاشور از اول تا ابتدای صد لعن یک مرتبه .

۴- دو رکعت نماز هدیه به حضرت ابا عبدالله (ع) .

۵ – صد مرتبه تکبیر بعد از نماز

پس از انجام این مقدمه شروع به خواندن مشروح زیارت عاشورا به شرح زیر کند

۱- خواندن زیارت عاشورا از ابتدا تا انتها به همراه صد مرتبه لعن  و صد مرتبه سلام .

۲- دو رکعت نماز آخر زیارت عاشورا که جزء زیارت است .

لازم است نکات زیر در این چهل روز رعایت شود:

1- در طول خواندن زبارت عاشورا مراقبت از اعمال لازم می‌باشد.(ترک محرمات،فعل واجبات).

2- زیارت عاشورا در یک مجلس خوانده شود. (بین خواندن زیارت حرف نزند)

3- شروع زیارت عاشورا روز 4 شنبه باشد.

4- ادای صحیح عبارات زیارت عاشورا.

5- بجز اهل منزل کسی از خواندن زیارت عاشورا مطلع نشود.

6- بین طلوع و غروب آفتاب خوانده شود.

7- چهل روز مستمر خوانده شود و هر روز صدقه برای سلامتی آقا امام زمان(عج) داده شود.

8- بانوان در ایام خاص خواندن زیارت عاشورا را به شخص دیگری واگذار نمایند.

Link: زيارت عاشورا

Link: آخرين دعاي امام حسين(ع) در روز عاشورا

Link: زيارت حضرت عباس

Link: زيارت وارث

Link: اعمال روز عاشورا

Link: نماز امام حسين(ع)

Link: زيارت اول امام حسين(ع)

Link: ادعيه باد صبا

از قرن ها پيش عاشورا به عنوان تجلي روز درگيري حق و باطل و روز فداکاري و جانبازي در راه دين و عقيده، شناخته شده است.

امام حسين (ع) در اين روز، با ياراني اندک ولي با ايمان و صلابت و عزتي بزرگ و شکوهمند با سپاه سنگدل و بي دين حکومت يزيد به مقابله برخاست و حماسه اي خلق کرد که حتي با يادآوري آن مي توان به عظمت اين نهضت حسيني پي برد. او و يارانش کربلا را به صحنه هميشه زنده عشق خدايي و آزادگي مبدل ساختند.

امام حسين(ع) که به دعوت اهل کوفه از مکه عازم اين شهر بود تا به شيعيان انقلابي بپيوندد و رهبري آنان را به عهده گيرد، پيش از رسيدن به کوفه، در کربلا به محاصره نيروهاي ابن زياد در آمد و چون حاضر نشد ذلت تسليم و بيعت با حکومت غاصب و ظالم يزيدي را بپذيرد، سپاه کوفه با او جنگيدند.

امام حسين (ع) و يارانش روز عاشورا لب تشنه با رشادتي شگفت تا آخرين نفر جنگيدند و به شهادت رسيدند و بازماندگان اين قافله نور، به اسارت نيروهاي ظلمت درآمده به کوفه برده شدند. هفتاد و دو تن ياران شهيد او، بزرگترين حماسه بشري را آفريدند و ياد خويش را در دل تاريخ و وجدان بشرهاي فضيلت خواه، ابدي ساختند.

عاشورا نه يک حادثه، که يک فرهنگ است، فرهنگى برخاسته از متن اسلام ناب که نقش حياتى را در استحکام ريشه ها، رويش شاخه ها و رشد بار و برهاى آن ايفا کرده است.

قيام عاشورا از سال 61 هجرى تا امروز همچون چشمه اى جوشان و خروشان از آب زلال و گواراى خود تشنگان معرفت و حقيقت را سيراب کرده، و الهام بخش بسيارى از نهضت هاى حقّ عليه باطل بوده است. 

هنوز هم بشريّت، تشنه درسهاي "مكتب عاشورا"ست، مكتبي كه الفباي آن، فداكاري، جانبازي، خلوص و خدامحوري است.

عاشورا گرچه يک روز بود، اما دامنه تاثير آن تا ابديت کشيده شد و چنان در عمق وجدانها و دلها اثر گذاشته که همه ساله دهه محرم و بويژه عاشورا، اوج عشق و اخلاص نسبت به معلم حريت و اسوه جهاد و شهادت، حسين بن علي(ع) مي گردد و همه، حتي غير شيعه، در مقابل عظمت روح آن آزادمردان تعظيم مي کنند.

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَباعَبْدِاللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِالْمُؤْمِنين ، وَ ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا ثارَاللهِ وَابْنَ ثارِه ، وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنائِكَ ، عَلَيْكُمْ مِنّى جَميعاً سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِىَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

حسين(ع)، هم "راه" است و هم "راهنما". هم كاروان است و هم قافله سالار.

حسين(ع)، كشتي نجات و مشعل هدايت است.

حسين(ع)، چشمه اي از حقيقت و حرّيت است كه تا ابد كام تشنگان آزادي را سيراب مي سازد.

اايام سوگواري شهادت سالار شهيدان اباعبدالله الحسين(ع) و باب الحوائج حضرت عباس (ع) را به تمام مسلمانان جهان تسليت عرض مي نماييم.

Link: زيارت عاشورا

Link: آخرين دعاي امام حسين(ع) در روز عاشورا

Link: زيارت حضرت عباس

Link: زيارت وارث

Link: اعمال روز عاشورا

Link: نماز امام حسين(ع)

Link: زيارت اول امام حسين(ع)

Link: ادعيه باد صبا

التماس دعا

موج همراه 

الحدیث بالذهب.

امام صادق علیه السلام فرمود: نفس کسی که بخاطر مظلومیت ما اندوهگین شود، تسبیح است و اندوهش برای ما، عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست.سپس امام صادق علیه السلام افزود: این حدیث را باید با طلا نوشت! امالی شیخ مفید، ص .338

حدیث سی و پنجم

فرشتگان سوگوار

قال الصادق علیه السلام:

اربعة الاف ملک عند قبر الحسین علیه السلام شعث غبر یبکونه الی یوم القیامة.

امام صادق علیه السلام فرمود: چهار هزار فرشته نزد قبر سید الشهدا علیه السلام ژولیده و غبار آلود، تا روز قیامت بر آن حضرت می گریند.کامل الزیارات، ص .119

حدیث سی و ششم

گریه بر حسین علیه السلام

قال الرضا علیه السلام:

یا ابن شبیب! ان کنت باکیا لشی ء فابک للحسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام فانه ذبح کما یذبح الکبش.

امام رضا علیه السلام به «ریان بن شبیب» فرمود: ای پسر شبیب! اگر بر چیزی گریه می کنی، بر حسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام گریه کن، چرا که او را مانند گوسفند سر بریدند .بحار الانوار، ج 44، ص 286

حدیث سی و هفتم

مجالسی به یاد ائمه علیهم السلام

قال الرضا علیه السلام:

من جلس مجلسا یحیی فیه امرنا لم یمت قلبه یوم تموت القلوب.

امام رضا علیه السلام فرمود: هر کس در مجلسی بنشیند که در آن، امر (و خط و مرام ما) احیا می شود، دلش در روزی که دلها می میرند، نمی میرد.بحار الانوار، ج 44، ص .278

حدیث سی و هشتم

آثار گریستن بر حسین علیه السلام

قال الرضا علیه السلام:

فعلی مثل الحسین فلیبک الباکون فان البکاء علیه یحط الذنوب العظام.

امام رضا علیه السلام فرمود: گریه کنندگان باید بر کسی همچون حسین علیه السلام گریه کنند، چرا که گریستن برای او، گناهان بزرگ را فرو می ریزد.بحار الانوار، ج 44، ص .284

حدیث سی و نهم

اشک و آمرزش گناه

قال الرضا علیه السلام:

یابن شبیب! ان بکیت علی الحسین علیه السلام حتی تصیر دموعک علی خدیک غفر الله لک کل ذنب اذنبته صغیرا کان او کبیرا قلیلا کان او کثیرا.

امام رضا علیه السلام فرمود: ای پسر شبیب! اگر بر، حسین علیه السلام آن قدر گریه کنی که اشکهایت بر چهره ات جاری شود، خداوند همه گناهانت را که مرتکب شده ای می آمرزد، کوچک باشد یا بزرگ، کم باشد یا زیاد.امالی صدوق، ص .112

حدیث چهلم

همدلی با عترت

قال الرضا علیه السلام: ان سرک ان تکون معنا فی الدرجات العلی من الجنان فاحزن لحزننا و افرح لفرحنا.

امام رضا علیه السلام به ریان بن شبیب فرمود: اگر تو را خوشحال می کند که در درجات والای بهشت با ما باشی، پس در اندوه ما غمگین باش و در شادی ما خوشحال باش.جامع احادیث الشیعه، ج 12، ص 549

ایا میدانید چه کسانی واقعه غدیر را روایت کرده اند

راویان حدیث غدیر:

علامه امینى(ره) در الغدیر، 110 نفر از صحابه و 84 نفر از تابعین و نیز به اسامى 360 نفر از علماى اهل سنت كه از ابتداى قرن دوم تا قرن 14 به این حدیث اشاره كرده ‏اند را نام مى‏برد{1}

 الف) راویان حدیث غدیر از اهل بیت ‏علیهم السلام

 1. امیرالمؤمنین على ‏علیه السلام

 على‏ علیه السلام بعد از وفات پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم در هر موقعیتى كه مناسب مى‏ دیدند به این حدیث متذكر مى ‏شدند از جمله روز شورا{2}، روز رحبه{3}، جنگ جمل{4} و... .

 2. فاطمه صدیقه ‏علیها السلام دختر رسول خداصلى الله علیه وآله وسلم{5}

 3. امام حسن مجتبى‏ علیه السلام{6}

 4. امام حسین ‏علیه السلام{7}

 ب) راویان حدیث از صحابه

 1. ابوبكربن ابى‏ قحافه تمیمى

 2. ام سلمه همسر پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم

 3. انس‏ بن مالك انصارى خزرجى، خادم پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم

 4. براءبن عازب انصارى اوسى

 5. ثابت‏ بن ودیعه انصارى

 6. جابربن عبداللّه انصارى

 7. حذیفةبن الیمان یمنى

 8. حسان ‏بن ثابت

 9. خزیمةبن ثابت انصارى ذوالشهادتین

 10. زیدبن ارقم انصارى خزرجى

 11. سعدبن ابى وقّاص، ابواسحاق

 12. سلمان فارسى ابوعبداللّه

 13. سهل‏ بن سعد انصارى، خزرجى، ساعدى، ابوالعباس

 14. عایشه دختر ابى‏بكر

 15. عبداللّه‏ بن عباس

 16. عثمان‏ بن عفّان

 17. عمّاربن یاسر عنسى، ابوالیقظان

 18. عمربن خطاب{8}

 19. قیس‏بن ثابت‏بن شمّاس انصارى

 و...{9}

 اسامى 110 نفر از بزرگان صحابه نقل شده كه حدیث غدیر را روایت كرده ‏اند؛ اما مى ‏توان گفت به ‏طور حتم بیش از این افراد حدیث غدیر را روایت كرده‏ اند؛ زیرا مطابق نقل تاریخ صدهزار یا بیشتر در سرزمین خم حاضر بوده ‏اند.

 حافظ سجستانى(متوفا 477) در كتاب الدرایة فى حدیث الولایة نام 120 صحابى راوى این حدیث را آورده است{10}

 ج) راویان حدیث از تابعین

 حدیث غدیر را 84 نفر از تابعین نقل كرده‏ اند؛ امثال:

 - ابوسلیمان مؤذن از بزرگان تابعین

 - ابوصالح سمّان ذكوان مدنى (احمدبن حنبل او را ثقه ثقه معرفى كرده{11})

 - اصبغ‏بن نباته كوفى

 - حكم ‏بن عتیبه كوفى، كندى، در حق او گفته شده ثقه، ثبت، فقیه

 - زاذان‏بن عمر كندى، بزّار كوفى، از بزرگان تابعین

 - سلیم ‏بن قیس هلالى

 - طاووس ‏بن كیسان یمانى، جَنَدى

 - عمربن عبدالعزیز، خلیفه اموى

 - مسلم ‏بن صُبَیح همدانى، كوفى، عطار

 - و دیگران.

 د) راویان حدیث غدیر از قرن دوم تا قرن چهاردهم

 در قرن دوم 56 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - حافظ محمّدبن اسحاق مدنى (151)

 - حافظ وكیع‏بن جراح (196)

 در قرن سوم 92 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - حافظ محمّدبن اسماعیل بخارى {12}(256)

 - حافظ احمدبن یحیى بلاذرى{13}(279)

 در قرن چهارم 43 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - احمدبن شعیب نسائى در سنن و خصائص  {14}(303)

 - حافظ احمدبن على موصلى، ابویعلى {15}(307)

 - ابوالقاسم طبرانى{16}(360)

 در قرن پنجم 24 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - ابوبكر خطیب بغدادى {17}(436)

 - حافظ حسكانى حنفى{18}(490)

 در قرن ششم 20 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - ابن عساكر دمشقى {19}(571)

 - موفق‏ بن احمد خوارزمى {20}(568)

 در قرن هفتم 21 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - فخرالدین رازى شافعى {21}(606)

 - ابن اثیر جزرى {22}(630)

 - ابن ابى الحدید معتزلى{23}(655)

 در قرن هشتم 18 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - شیخ الاسلام جوینى {24}(722)

 - ابن كثیر شافعى{25}(774)

 و... .

 در قرن نهم 16 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - حافظ ابى الحسن هیثمى شافعى {26}(870)

 - ابن صباغ مالكى {27}(855)

 و... .

 در قرن دهم 14 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - ابن حجر هیثمى شافعى{28}(974)

 - متقى هندى{29}

 و... .

 در قرن یازدهم 12 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - نورالدین حلبى شافعى {30}(1044)

 - احمدبن الفضل‏ بن محمّدباكثیر المكى الشافعى (1047)

 و... .

 در قرن دوازدهم 13 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - ابن حمزه حرّانى {31}(1120)

 - ضیاءالدین مقبلى (1108)

 در قرن سیزدهم 12 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - شهاب الدین آلوسى{32}(1270)

 و... .

 در قرن چهاردهم 19 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - شیخ محمّد عبده مصرى {33}(1323)

 سید عبدالحمید آلوسى (1324)

 و....

منابع:

1- الامینى، الغدیر، ج 1، ص 14-15.

2- ابن‏ مغازلى، المناقب، ص 112، ح 155؛ ذهبى ‏میزان الاعتدال، ج 1، ص 441، رقم 1643.

3- ابن حنبل، مسند، ج 4، ص 370 و ج 1، ص 119؛ ابن الاثیر، اسدالغابه، ج 3، ص 307؛ ابن ابى ‏الحدید، شرح نهج ‏البلاغه، ج 4، ص 74 و... .

4- خوارزمى، المناقب، ص 182، ح 221؛ هیثمى، مجمع الزوائد، ج 9، ص 107.

5- الامینى، الغدیر، ص 127 به نقل از: جزرى، أسنى المطالب، ص 49.

6-  قندوزى، ینابیع الموده، ج 3، ص 369.

7-  سلیم، كتاب سلیم، ص 321.

8- حدیث او را حافظ

سالرودت امام هادی علی ابن محمدالهادی النقی علیه السلام,سامرا

به به ،بنازم به این شعر：

از گوشه محراب بپرسیدم علی کیست؟

از جلوه مهتاب بپرسیدم علی کیست؟

از خاطره چاه بپرسیدم علی کیست؟

از چشمه گرداب بپرسیدم علی کیست؟

آن گوشه محراب علی را به دعا دید

آن جلوه مهتاب علــی را به صفا دید

آن خاطــره چاه علــــی را به وفا دید

آن چشمه گرداب علی را به رضا دید

از فاطمه پرسیدم علی کیست؟

از دایــره پرسیدم علی کیست؟

از قافیـه پرسیدم علی کیست؟

از حادثه پرسیدم علی کیست؟

از فاطمه«س» پرسیدم و قلبش ضـربان شد

از دایـــره پرسیدم و از قطـــر دوان شد

از قافیه پرسیدم و چون شعر روان شد

از حادثه پرسیدم و گویا ... نگــران شد

از دشمن مـولا بپرسیدم علـی کیست؟

از یاور مــولا بپرسیدم علـــــی کیست؟

از محشر کبری بپرسیدم علی کیست؟

از نوبت دلـها بپرسیدم علــــی کیست؟

تا نام علی بردم و دشمن شده گریان

تا نام علی بردم و آن دوست غزلخوان

تا نام علی بردم و محشر شده حیران

تا نام علی بردم و دل گشــته پریشان

جن و ملک و عــرش نماید به علی ناز

هم دشمن سرکَش نماید به علی ناز

ما مردم این فرش چه گوییم ... همانا

آن خالق این عــرش نماید به علی ناز...

یا علی..«ع»