🔔خَیرُ الْبَشَرِ کیست⁉️ 🌿🌸🌿 🌸🌿 🌿 🌸بهترین بشر. 💚بیشتر منابع اهل سنت از عایشه و ... و نیز تمام شیعه آن را از اصحاب حضرت نقل کرده‌اند که رسول خداصلی الله علیه وآله بارها فرمود: «علی‌علیه السلام بهترین انسان و بشر است، هر که قبول نکند، کافر است». «علی بهترین انسان است که غیر از کافر کسی در او شک ندارد». 🦋 بحارالانوار، ج 26، ص 306 http://telegram.me/joinchat/Be5fEjuo9Iyb-3c_Y5MwnQ

ایا میدانید چه کسانی واقعه غدیر را روایت کرده اند

راویان حدیث غدیر:

علامه امینى(ره) در الغدیر، 110 نفر از صحابه و 84 نفر از تابعین و نیز به اسامى 360 نفر از علماى اهل سنت كه از ابتداى قرن دوم تا قرن 14 به این حدیث اشاره كرده ‏اند را نام مى‏برد{1}

 الف) راویان حدیث غدیر از اهل بیت ‏علیهم السلام

 1. امیرالمؤمنین على ‏علیه السلام

 على‏ علیه السلام بعد از وفات پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم در هر موقعیتى كه مناسب مى‏ دیدند به این حدیث متذكر مى ‏شدند از جمله روز شورا{2}، روز رحبه{3}، جنگ جمل{4} و... .

 2. فاطمه صدیقه ‏علیها السلام دختر رسول خداصلى الله علیه وآله وسلم{5}

 3. امام حسن مجتبى‏ علیه السلام{6}

 4. امام حسین ‏علیه السلام{7}

 ب) راویان حدیث از صحابه

 1. ابوبكربن ابى‏ قحافه تمیمى

 2. ام سلمه همسر پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم

 3. انس‏ بن مالك انصارى خزرجى، خادم پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم

 4. براءبن عازب انصارى اوسى

 5. ثابت‏ بن ودیعه انصارى

 6. جابربن عبداللّه انصارى

 7. حذیفةبن الیمان یمنى

 8. حسان ‏بن ثابت

 9. خزیمةبن ثابت انصارى ذوالشهادتین

 10. زیدبن ارقم انصارى خزرجى

 11. سعدبن ابى وقّاص، ابواسحاق

 12. سلمان فارسى ابوعبداللّه

 13. سهل‏ بن سعد انصارى، خزرجى، ساعدى، ابوالعباس

 14. عایشه دختر ابى‏بكر

 15. عبداللّه‏ بن عباس

 16. عثمان‏ بن عفّان

 17. عمّاربن یاسر عنسى، ابوالیقظان

 18. عمربن خطاب{8}

 19. قیس‏بن ثابت‏بن شمّاس انصارى

 و...{9}

 اسامى 110 نفر از بزرگان صحابه نقل شده كه حدیث غدیر را روایت كرده ‏اند؛ اما مى ‏توان گفت به ‏طور حتم بیش از این افراد حدیث غدیر را روایت كرده‏ اند؛ زیرا مطابق نقل تاریخ صدهزار یا بیشتر در سرزمین خم حاضر بوده ‏اند.

 حافظ سجستانى(متوفا 477) در كتاب الدرایة فى حدیث الولایة نام 120 صحابى راوى این حدیث را آورده است{10}

 ج) راویان حدیث از تابعین

 حدیث غدیر را 84 نفر از تابعین نقل كرده‏ اند؛ امثال:

 - ابوسلیمان مؤذن از بزرگان تابعین

 - ابوصالح سمّان ذكوان مدنى (احمدبن حنبل او را ثقه ثقه معرفى كرده{11})

 - اصبغ‏بن نباته كوفى

 - حكم ‏بن عتیبه كوفى، كندى، در حق او گفته شده ثقه، ثبت، فقیه

 - زاذان‏بن عمر كندى، بزّار كوفى، از بزرگان تابعین

 - سلیم ‏بن قیس هلالى

 - طاووس ‏بن كیسان یمانى، جَنَدى

 - عمربن عبدالعزیز، خلیفه اموى

 - مسلم ‏بن صُبَیح همدانى، كوفى، عطار

 - و دیگران.

 د) راویان حدیث غدیر از قرن دوم تا قرن چهاردهم

 در قرن دوم 56 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - حافظ محمّدبن اسحاق مدنى (151)

 - حافظ وكیع‏بن جراح (196)

 در قرن سوم 92 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - حافظ محمّدبن اسماعیل بخارى {12}(256)

 - حافظ احمدبن یحیى بلاذرى{13}(279)

 در قرن چهارم 43 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - احمدبن شعیب نسائى در سنن و خصائص  {14}(303)

 - حافظ احمدبن على موصلى، ابویعلى {15}(307)

 - ابوالقاسم طبرانى{16}(360)

 در قرن پنجم 24 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - ابوبكر خطیب بغدادى {17}(436)

 - حافظ حسكانى حنفى{18}(490)

 در قرن ششم 20 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - ابن عساكر دمشقى {19}(571)

 - موفق‏ بن احمد خوارزمى {20}(568)

 در قرن هفتم 21 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - فخرالدین رازى شافعى {21}(606)

 - ابن اثیر جزرى {22}(630)

 - ابن ابى الحدید معتزلى{23}(655)

 در قرن هشتم 18 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - شیخ الاسلام جوینى {24}(722)

 - ابن كثیر شافعى{25}(774)

 و... .

 در قرن نهم 16 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - حافظ ابى الحسن هیثمى شافعى {26}(870)

 - ابن صباغ مالكى {27}(855)

 و... .

 در قرن دهم 14 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - ابن حجر هیثمى شافعى{28}(974)

 - متقى هندى{29}

 و... .

 در قرن یازدهم 12 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - نورالدین حلبى شافعى {30}(1044)

 - احمدبن الفضل‏ بن محمّدباكثیر المكى الشافعى (1047)

 و... .

 در قرن دوازدهم 13 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - ابن حمزه حرّانى {31}(1120)

 - ضیاءالدین مقبلى (1108)

 در قرن سیزدهم 12 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - شهاب الدین آلوسى{32}(1270)

 و... .

 در قرن چهاردهم 19 نفر از علماى اهل سنت از قبیل:

 - شیخ محمّد عبده مصرى {33}(1323)

 سید عبدالحمید آلوسى (1324)

 و....

منابع:

1- الامینى، الغدیر، ج 1، ص 14-15.

2- ابن‏ مغازلى، المناقب، ص 112، ح 155؛ ذهبى ‏میزان الاعتدال، ج 1، ص 441، رقم 1643.

3- ابن حنبل، مسند، ج 4، ص 370 و ج 1، ص 119؛ ابن الاثیر، اسدالغابه، ج 3، ص 307؛ ابن ابى ‏الحدید، شرح نهج ‏البلاغه، ج 4، ص 74 و... .

4- خوارزمى، المناقب، ص 182، ح 221؛ هیثمى، مجمع الزوائد، ج 9، ص 107.

5- الامینى، الغدیر، ص 127 به نقل از: جزرى، أسنى المطالب، ص 49.

6-  قندوزى، ینابیع الموده، ج 3، ص 369.

7-  سلیم، كتاب سلیم، ص 321.

8- حدیث او را حافظ

پانزدهم ذی حجه روز میلاد باسعادت امام دهم امام علی النقی (ع)است..

ضمن عرض تبریک به همه شیعیان،سروده زیر تقدیم می شود

مه نو آمده در نیمه ی ذی حجه تمام

دهمین ماه ولایت که بر او باد سلام

بر امام نهمین کرده عطا حق پسری

ز خم حسن خودش ریخته گوئی در جام

چلچراغ است مدینه شده روشن از او

دارد انگشت تحیر به لبش خاص وعوام

پدرش شکر خدا گفته ونامش بگزید

چارمین نام علی بین امامان همام

عرش حق گشت چراغان جهت میلادش

فتبارک شده بر جمله ملک ذکر مدام

او نقی باشد ومعنای نقی یعنی پاک

کنیه اش بو الحسن وبر همگان هادی تام

عالم جمله ی دانش به زمانش بوده

عالمان عجز نموده به مصافش اعلام

جامعه ،اکبر در بین زیارات شده

یادگاری بود از حضرت هادی پیغام

شیعیان را بود او فخر تمام دوران

با تولای نقی (ع)شیعه بود خوش فرجام

روز میلاد نقی(ع) از نو ه اش عیدی خواه

دهد عیدی به همه سیر لقایش انعام

شاعر:اسماعیل تقوایی

سالرودت امام هادی علی ابن محمدالهادی النقی علیه السلام,سامرا

تولد امام دهم شيعيان حضرت امام علی النقی (ع ) را نيمه ذيحجه سال 212 هجری قمری نوشته اند . پدر آن حضرت ، امام محمد تقی جوادالائمه (ع ) و مادرش سمانه از زنان درست کردار پاکدامنی بود که دست قدرت الهی او را برای تربيت مقام ولايت و امامت مأمور کرده بود ، و چه نيکو وظيفه مادری را به انجام رسانيد و بدين مأموريت خدايی قيام کرد . نام آن حضرت - علی - کنيه آن امام همام " ابوالحسن " و لقبهای مشهور آن حضرت " هادي " و " نقي " بود . حضرت امام هادی (ع ) پس از پدر بزرگوارش در سن 8 سالگی به مقام امامت رسيد و دوران امامتش 33 سال بود .

در اين مدت حضرت علی النقی (ع ) برای نشر احکام اسلام و آموزش و پرورش و شناساندن مکتب و مذهب جعفری و تربيت شاگردان و اصحاب گرانقدر گامهای بلند برداشت . نه تنها تعليم و تعلم و نگاهبانی فرهنگ اسلامی را امام دهم (ع ) در مدينه عهده دار بود ، و لحظه ای از آگاهانيدن مردم و آشنا کردن آنها به حقايق مذهبی نمي آسود ، بلکه در امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه پنهان و آشکار با خليفه ستمگر وقت - يعنی متوکل عباسی - آنی آسايش نداشت .

به همين جهت بود که عبدالله بن عمر والی مدينه بنا بر دشمنی ديرينه و بدخواهی درونی ، به متوکل خليفه زمان خود نامه ای خصومت آميز نوشت ، و به آن امام بزرگوار تهمتها زد ، و نسبتهای ناروا داد و آن حضرت را مرکز فتنه انگيزی و حتی ستمکاری وانمود کرد و در حقيقت آنچه در شأن خودش و خليفه زمانش بود به آن امام معصوم (ع ) منسوب نمود ، و اين همه به جهت آن بود که جاذبه امامت و ولايت و علم و فضيلتش مردم را از اطراف جهان اسلام به مدينه مي کشانيد و اين کوته نظران دون همت که طالب رياست ظاهری و حکومت مادی دنيای فريبنده بودند ، نمي توانستند فروغ معنويت امام را ببينند .

و نيز " مورخان و محدثان نوشته اند که امام جماعت حرمين ( = مکه و مدينه ) از سوی دستگاه خلافت ، به متوکل عباسی نوشت : اگر تو را به مکه و مدينه حاجتی است ، علی بن محمد ( هادی ) را از اين ديار بيرون بر ، که بيشتر اين ناحيه را مظيع و منقاد خود گردانيده است " . اين نامه و نامه حاکم مدينه نشان دهنده نفوذ معنوی امام هادی (ع ) در سنگر مبارزه عليه دستگاه جبار عباسی است .

از زمان حضرت امام محمد باقر (ع ) و امام جعفر صادق (ع ) و حوزه چهار هزار نفری آن دوران پربار ، شاگردانی در قلمرو اسلامی تربيت شدند که هر يک مشعلدار فقه جعفری و دانشهای زمان بودند ، و بدين سان پايه های دانشگاه جعفری و موضع فرهنگ اسلامی ، نسل به نسل نگهبانی شد و امامان شيعه ، از دوره حضرت رضا (ع ) به بعد ، از جهت نشر معارف جعفری آسوده خاطر بودند ، و اگر اين فرصت مغتنم در زمان امام جعفر صادق (ع ) پيش نيامده بود ، معلوم نبود سرنوشت اين معارف مذهبی به کجا مي رسيد ؟ به خصوص که از دوره زندانی شدن حضرت موسی بن جعفر (ع ) به بعد ديگر چنين فرصتهای وسيعی برای تعليم و نشر برای امامان بزرگوار ما - که در برابر دستگاه عباسی دچار محدوديت بودند و تحت نظر حاکمان ستمکار - چنان که بايد و شايد پيش نيامد .

با اين همه ، دوستداران اين مکتب و ياوران و هواخواهان ائمه طاهرين - در اين سالها به هر وسيله ممکن ، برای رفع اشکالات و حل مسائل دينی خود ، و گرفتن دستور عمل و اقدام - برای فشرده تر کردن صف مبارزه و پيشرفت مقصود و در هم شکستن قدرت ظاهری خلافت به حضور امامان والاقدر مي رسيدند و از سرچشمه دانش و بينش آنها ، بهره مند مي شدند و اين دستگاه ستمگر حاکم و کارگزارانش بودند که از موضع فرهنگی و انقلابی امام پيوسته هراس داشتند و نامه حاکم مدينه و مانند آن ، نشان دهنده اين هراس هميشگی آنها بود . دستگاه حاکم ، کم کم متوجه شده بود که حرمين ( مکه و مدينه ) ممکن است به فرمانبری از امام (ع ) درآيند و سر از اطاعت خليفه وقت درآورند .

بدين جهت پيک در پيک و نامه در پی نامه نوشتند ، تا متوکل عباسی دستور داد امام هادی (ع ) را از مدينه به سامرا - که مرکز حکومت وقت بود - انتقال دهند . متوکل امر کرد حاجب مخصوص وی حضرت هادی (ع ) را در نزد خود زندانی کند و سپس آن حضرت را در محله عسکر سالها نگاه دارد تا همواره زندگی امام ، تحت نظر دستگاه خلافت باشد . برخی از بزرگان مدت اين زندانی و تحت نظر بودن را - بيست سال - نوشته اند .

پس از آنکه حضرت هادی (ع ) به امر متوکل و به همراه يحيی بن هرثمه که مأمور بردن حضرت از مدينه بود ، به سامرا وارد شد ، والی بغداد اسحاق بن ابراهيم طاهری از آمدن امام (ع ) به بغداد با خبر شد ، و به يحيی بن هرثمه گفت : ای مرد ، اين امام هادی فرزند پيغمبر خدا (ص ) مي باشد و مي دانی متوکل نسبت به او توجهی ندارد اگر او را کشت ، پيغمبر (ص ) در روز قيامت از تو بازخواست مي کند . يحيی گفت : به خدا سوگند متوکل نظر بدی نسبت به او ندارد . نيز در سامرا ، متوکل کارگزاری ترک داشت به نام وصيف ترکی . ا

و نيز به يحيی س

کانال نمی از یمی 

https://telegram.me/joinchat/AcHGyTwLdTquIzAar4IY0w

خود را به خدا بسپار، وقتی که دلت تنگ است

وقتی که صداقتها ، آلوده به صد رنگ است 

خود را به خدا بسپار، چون اوست که بی رنگ است

چون وادی عشق است او، چون دور ز نیرنگ است

خود را به خدا بسپار ، آن لحظه که تنهایی 

آن لحظه که دل دارد ،از تو طلب یاری 

خود را به خدا بسپار ، همراه سراسر اوست 

دیگر تو چه میخواهی ؟! بهر طلبت از دوست

خود را به خدا بسپار، آن لحظه که گریانی 

آن لحظه که از غمها ، بی تابی و حیرانی

خود را به خدا بسپار، چون اوست نوازشگر

چون ناز تو میخواهد ، او را ز درون بنگر 

خود را به خدا بسپار

 ((تا بوده علی(ع) بوده و تا هست علی(ع) هست))

بر اسب سوار است قیامت شده بر پا

دشمن به فرار است ازین حالت مولا

شمشیر کشیده است که لشگر بگشاید

باید برود یک تنه خیبر بگشاید

«یا قادر» و «یا قاهر» و «یا فاتح» 

این جرأت و این هیبت و این قدرت بازو...

مخصوص علی(ع) هست علی(ع) شیر خداوند

آن یکه جوانمرد به تعبیر خداوند...

...از ترس ز دستان عدویش سپر افتاد

((با خشم علی(ع) هرکه در افتاد ور افتاد))

احمد(ص) زند آیا نفسی غیر علی(ع)...؟نه

بالا برود دست کسی غیر علی(ع)...؟ته

((من کنتُ)) که بر حیدر کرار (ع)رسیده است

حقّ است و سرانجام به حقدار رسیده است

۶ روز تا غدیر

در برابر بد‌ترین دشمن‌ها جوانمردانه جنگیدیم. شهید شدیم، جانباز شدیم،اسیر شدیم،

به بی‌گناهان آسیبی وارد نکردیم. بر سر زن و بچه شقی‌ترین انسان‌ها بمب نریختیم. آزمایش‌های هسته‌ای و موشکی خود را بر غیر نظامیان تجربه نکردیم و در این رزم عاشقانه، جوانمردانه ایستادیم و پیروز شدیم. آری پیروزی از آن کسی است که در برابر خدای خویش و تکلیفی که به او کرده است، سر تعظیم فرو آورد و بی‌پروا در مسیر رضایتش گام بردارد

نگو دختر ایران ، نگو پسر ایران برادر ندارم ، هنوز پیکر پاک برادرانت در مرزهای ایران برجا مانده نگو بی پناهم پناه تو آنها هستند که جان دادند که تو سربلند بایستی نگو تنهایم آنها همیشه نگهدارت خواهند بود

ایران عاشقانش را از یاد خواهد برد ؟ آنانکه مردانه از خاک مقدس میهن عزیزمان دفاع کردند آیا فراموش می گردند ؟

بنویسید مرا یار اباعبدالله

اولین بنده ي دربار اباعبدالله

منتظر مانده دیدار اباعبدالله

من کجا و سر بازار اباعبدالله

تا خدا هست خریدار اباعبدالله

عاشق آن است که دیدار کند یارش را

بارها جان بدهد دید اگر دارش را

باز آماده کند جان دگر بارش را

فاطمه پیش خدا، پیش برد کارش را

هرکه افتاد پی کار اباعبدالله

من پرم را به روي دست گرفتم،دیدم

جگرم را به روي دست گرفتم دیدم

سپرم را به روي دست گرفتم دیدم

تا سرم را به روي دست گرفتم دیدم...

 راهم افتاده به بازار اباعبدالله...

وقت هجران به گریبان چه نیازي دارم

به دل بی سر و سامان چه نیازي دارم

با لب پاره به دندان چه نیازي دارم

به سرشانه اینان چه نیازي دارم

تا سرم هست به دیوار اباعبدالله

قبل ازآنیکه بیاید خبرم را ببرید

زیرپایش مژه ی چشم ترم را ببرید

محضرش دست به دست این جگرم را ببرید

گرسرم را و سر دو پسرم را ببرید

باز هستیم بدهکار اباعبدالله...

سنگها خوب نشستند به پاي لب من

لب من ریخت و پیچید صداي لب من

طیب الله به این لطف و وفاي لب من

بعد ازین آب حرام است براي لب من

بسکه لبریزم و سرشار اباعبدالله

مانده ازجلوه والاي توحیران،مسلم

جان خود ریخت به پاي توبه یک آن،مسلم

عید قربان شهان،هست فراوان مسلم

من به قربان تو نه...جان هزاران مسلم

تازه قربان علمداراباعبدالله

به ولاي تو نداده ست اذان،هیچکسی

وا نکرده ست به شان تو دهان،هیچکسی

مثل مسلم نبود دل نگران،هیچکسی

بخداوند که در هر دو جهان،هیچکسی...

مثل من نیست گرفتاراباعبدالله

پیکرم وقف نوك پا زدن طفلان شد

کوچه کوچه سر من بود که سرگردان شد

چه خیالی ست که بازیچه ي این و آن شد

یا که برعکس به میخی تنم آویزان شد

دست حق باد نگهدار اباعبدالله

جملاتی تامل برانگیز درباره شهدا ارتش جمهوری اسلامی ایران

- شهیدی که مقام معظم رهبری پشت سر او نماز خواند و به او اقتدا کرد. 

(شهید خلبان علی اکبر قربان شیرودی)

- شهیدی که خلبانان عراقی در محل شهادتش در بغداد به احترام او یک دقیقه سکوت کردند.

(شهید خلبان عباس دوران)

- شهیدی که وصیت نامه ی او را مقام معظم رهبری در خطبه های نماز جمعه قرائت نمود.

(شهید سروان مسعود آشوری)

- فرمانده ای که در 4 عملیات بیش از 10 هزار کیلومتر مربع از خاک مقدس جمهوری اسلامی ایران را آزاد نمود . 

( شهید سپهبد علی صیاد شیرازی ) 

شهیدی که مقام معظم رهبری در خطبه های نماز جمعه نحوه شهادتش را شرح داد.

(شهید سرهنگ ایرج نصرت زاد)

- شهیدی که قرآن را با دست نوشت و با ختم نوشتن قرآن شهید شد.

(شهید سرهنگ شریف اشراف)

- شهیدی که پیام داد«به امام و مادرم بگویید که شیاه کوه لرزید اما انشایی نلرزید» و شهید شد

(شهید ستوانیکم وظیفه عبدالحمید انشایی)

- شهیدی که در حال پیکار با دشمن درونی و بیرونی خویش بود

 ( شهید سپهبد علی صیاد شیرازی )

- شهیدی که اسیر شد و در حال مقاومت به شهادت رسید و لبخند شادی به لبانش نشست

(شهید سرباز محمدرضا صادقی)

- شهید آزاده ای که بیشترین مدت اسارت را تحمل کرد

(شهید خلبان حسین لشگری)

- شهیدی که در پایان جنگ نارنجک به خود بست و زیر تانک دشمن رفت

(شهید سرباز یوسف حیدری)

- اولین شهید ترور بعد از انقلاب ( شهید سپهبد سید محمد ولی قرنی ) .

- فرمانده شهیدی که ناو جنگی خود را تا آخرین نفس رها نکرد و به شهادت رسید

(فرمانده ناوچه پیکان ناخدا محمد ابراهیم همتی)

- شهیدی که خبر از شهادت خودش داد و گفت مفقود الاثر می شوم

(فرمانده گردان شهادت ل 92 شهید ستوان غلامرضا طرق)

- شهیدی که گزارش پر صلابتی از مقاومت رزمندگان در چزابه را به امام خمینی(ره) داد

(شهید سرهنگ غلامرضا مخبری)

- شهیدی که بخاطر برپایی نماز در اسارت ضد انقلاب به شهادت رسید.

(شهید خلبان حسین قاسمی)

- مسیحی که مسلمان شد و بلافاصله به شهادت رسید.

(وازگن آوسیان یا مهدی محمدی)

- شهیدی که مالک اشتر نیروهای مسلح بود.

( شهید سپهبد علی صیاد شیرازی ) 

- جانباز قطع نخاعی که 24 سال دمر خوابیدن را بدون ذره ای ناراحتی تحمل کرد و به شهادت رسید.

(شهید سرباز رمضان روحی)

- شهیدی که دستش در عملیات رمضان قطع شده و آن را در جیبش قرار داده بود تا سرباز ها متوجه نشوند

(شهید زارعیان)

شهیدی که گفت ایران کشور پهناوری است اما برای عقب نشینی من جایی ندارد

(شهید سرتیپ امیری) 

- شهیدی که حج نرفت اما روز عید قربان به شهادت رسید

(شهید خلبان عباس بابایی)

- فرمانده ای که برای معالجه و ملاقات و مراسم دفن و ختم دخترش ازمنطقه عملیات بیت المقدس خارج نشد و بعد به شهادت رسید.

(شهید سرلشگرمسعود منفرد نیاکی)

- آیا می دانید اولین فرمانده نیرویی که به شهادت رسید شهیدسرلشکر خلبان جواد فکوری فرمانده نیروی هوایی ارتش بود؟

- آیا می دانید اولین وزیر دفاع که به شهادت رسید شهید سرلشگر سید موسی نامجو بود؟

- آخرین صاحب منصب نظامی که با ترور شهید شد

(شهید سپهبد علی صیاد شیرازی)

- فرمانده ای که به چریک پیر معروف بود

(شهید سرلشکر حسن آبشناسان)

- خلبانی که به شکارچی ناوهای اوزا و قهرمان جنگ های دریایی با عراق معروف بود.

( شهید خلبان حسین خلعتبری) 

- خلبانی که وصیت کرد که اگر ذره ای از خاک وطنم، به پوتین سرباز دشمن چسبیده باشد، آن را با خونم بشوئید.

 ( شهید خلبان حسین خلعتبری ) 

- خلبانی که آسمان جنگ را به تسخیر خود در آورد.

( شهید خلبان سید علیرضا یاسینی ) 

- خلبانی که کابوسی برای نیروهای عراقی تبدیل شده بود.

( شهید خلبان سید علیرضا یاسینی ) 

- خلبانی که ثواب بودن در جبهه را از رفتن به حج بیشتر می دانست 

( شهیدخلبان عباس بابایی ) 

- خلبانی که در یک روز بیش از 7 بار به عمق خاک دشمن رفت

( شهید خلبان مصطفی اردستانی ) 

- خلبانی که با بیش از 400 پرواز برون مرزی بر فراز خاک دشمن و بیش از 1800 ساعت پرواز یکی از قهرمانان جنگ به حساب می آید.

( شهید خلبان مصطفی اردستانی ) 

- شهیدی که نقش بسزایی در نزدیکی ارتش و سپاه داشت 

( شهید سپهبد علی صیاد شیرازی )

- شهیدی که نابغه نیروی هوایی بود.

( شهید سرلشکر منصور ستاری ) 

- شهیدی که با حفظ سمت فرمانده نیروی هوایی ارتش، وزیر دفاع هم بود.

 ( شهید خلبان سرلشکر جواد فکوری ) 

- شهیدی که گریه های نماز شبش لرزه به اتاق می انداخت 

( شهید سرلشکر سید موسی نامجو ) 

🇮🇷قرارگاه شهید آوینی🇮🇷

روز عرفه، روز بریدن از خاک و پیوند با افلاک و روز توسل به مقام ربوبیت حضرت حق است.

 روز عرفه، روز اشک و ناله، روز حسین و حسینی شدن و روز شکستن بت های درون است. 

روز عرفه، روز رویش گلستان رحمت، روز نگین انگشتری ذی الحجه و روز دعا و استجابت دعا است. 

روز عرفه، روز معرفت، روز زدودن قلب از غبار عصیان و روز خدا و خدایی شدن است. 

التماس دعا...

📝

سلام علیکم

امشب ؛ شب نهم ماه ذی الحجة میباشد و از شب‎های متبرك و شب مناجات با قاضى الحاجات است و توبه در آن شب مقبول و دعا در آن مستجاب است. 

عبادت در این شب، اجر صد و هفتاد سال عبادت را دارد. 

براى شب عرفه چند عمل وارد شده است: 1- دعایی که با با این عبارت آغاز می‎شود، خوانده شوداَللّهُمَّ یا شاهِدَ كُلِّ نَجْوى وَ مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوى وَ عالِمَ كُلِّ خَفِیَّةٍ وَ مُنْتَهى كُلِّ حاجَةٍ یا مُبْتَدِئاً كه روایت شده هر كس آن را در شب عرفه یا در شب‎هاى جمعه بخواند خداوند او را بیامرزد. 

2- [به نقل كفعمى ] تسبیحات عشر را كه در اعمال روز عرفه آمده است را هزار مرتبه خوانده شود . 

3- دعاء اللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّاَ وَ تَهَیَّاَ را كه در روز عرفه و شب و روز جمعه نیز وارد است، خوانده شود. 

4- زیارت امام حسین علیه السلام

 . اعمال روز عرفه :

روز نهم روز عرفه و از اعیاد عظیمه است اگرچه به اسم عید نامیده نشده است . عرفه روزى است كه حق تعالى بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود فرا خوانده و سفره های جُود و احسان خود را براى ایشان گسترانیده و شیطان در این روز خوار و حقیرتر و رانده‎تر و خشمناك‎ترین اوقات خواهد داشت و روایت شده كه حضرت امام زین العابدین علیه السلام در روز عرفه صدای سائلی را شنید كه از مردم تقاضای کمک مى‎نمود. امام به او فرمود: واى بر تو آیا در این روز از غیر خدا تقاضا مى‎كنى؟ حال آن كه در این روز امید مى‎رود که بچه‎هاى در شكم هم از فضل خدا بی نصیب نمانند و سعید شوند. براى این روز اعمالی ذکر شده است:

-۱- غسل که مستحب است قبل از زوال انجام شود .

 2- زیارت امام حسین علیه السلام ، كه از هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد بالاتر است و احادیث، در كثرت فضیلت زیارت آن حضرت در این روز متواتر است و اگر كسى توفیق یابد كه در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد ثوابش كمتر از كسى كه در عرفات است نیست.

 3- بعد از نماز عصر پیش از آن كه مشغول به خواندن دعاهاى عرفه شود در زیر آسمان دو ركعت نماز بجا آورد و نزد حق تعالى به گناهان خود اعتراف و اقرار کند تا به ثواب عرفات رستگار شود و گناهانش آمرزیده گردد. پس چون وقت زوال شد زیر آسمان رَوَد و نماز ظهر و عصر را با ركوع و سجود نیكو به عمل آورد و چون فارغ شود دو ركعت نماز اقامه كند. در ركعت اوّل بعد از حمد، توحید و در دوم بعد از حمد، قُل یا اَیُّهَا الْكافِروُنَ خوانده شود. و بعد از آن چهار ركعت نماز گزارد که در هر ركعت بعد از حمد، توحید پنجاه مرتبه بخواند. كه این نماز، همان نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است . 

4- شیخ كفعمى در مصباح فرموده مستحب است روزه روز عرفه براى كسى كه ضعف پیدا نكند و مانع دعا خواندن او نشود. 5- مستحب است غسل پیش از زوال و زیارت امام حسین علیه السلام در روز و شب عرفه . 

-6-  تسبیحات حضرت رسول صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَ آله در روز عرفه که در ذیل می‎آید:سُبْحانَ الَّذى فِى السَّمآءِ عَرْشُهُ سُبْحانَ ..... .....

7- سوره توحید صد مرتبه و آیة الكرسى صد مرتبه و صلوات بر محمّد و آل محمّد صد مرتبه خوانده شود 

 8- ذكر صلوات از حضرت صادق علیه السلام 

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ یا مَنْ هُوَ اَقْرَبُ اِلَىَّ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ .......... 

ْ 9- دعای ام داود خوانده شود . 10- این تسبیح را كه ثواب آن بسیار است گفته شود:سُبْحانَ اللّهِ قَبْلَ كُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ بَعْدَ كُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ مَعَ كُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحان..........َ ِ 

َ11- دعای امام حسین علیه السلام در روز عرفه خوانده شود. 12- در آخر روز عرفه این دعا خوانده شود :یا رَبِّ اِنَّ ذُنُوبى لا تَضُرُّكَ وَاِنَّ مَغْفِرَتَكَ لى لا تَنْقُصُكَ فَاَعْطِنى ما لا پروردگارا همانا گناهان من زیانى به تو نزند و محققاً آمرزش تو از من نقصانى به تو نرساند پس عطا كن به منیَنْقُصُكَ وَاغْفِرْ لى ما لایَضُرُّكَ و ایضا بخوان : اَللّهُمَّ لا تَحْرِمْنى خَیْرَ ما آنچه را نقصانت نرساند و بیامرز برایم آنچه را زیانت نزند * خدایا محرومم مكن از آن خیرى كهعِنْدَكَ لِشَرِّ ما عِنْدى فَاِنْ اَنْتَ لَمْ تَرْحَمْنى بِتَعَبى وَ نَصَبى فَلا نزد تو است بخاطر آن شرى كه در پیش من است پس اگر تو به رنج و خستگیم رحم نمى كنى پس تَحْرِمْنى اَجْرَ الْمُصابِ عَلى مُصیبَتِهِمحرومم مدار از پاداش مصیبت دیده اى بر مصیبتش . 13- دعای مشلول خوانده شود

. منبع:مفاتیح الجنان( اطلاعات بیشتر)

عرفه صحن حسین ...

عرفه حال عبادت دارم

هوس رفتن هیأت دارم..

آنقدر اسم  تو گفتم همه جا..

که شدم زائر صحن کربلا..

عرفه صحن حسین مهمانم..

روضه ازبهرحسین می خوانم

صحن بین الحرمین  مهمانم

عرفه در حرمت  میمانم

عرفه جام می ناب تویی ..

 عرفه جلوه ی ارباب تویی

.

"صبح آمد"...

دفتر اين زندگى را باز کن...

زيستن را با سلام تازه اى آغازکن...

روشن و شفاف باش...

با نواى مهربانى عاشقى را سازکن...

با محبت آشتى کن...

همزبانى پيشه ساز...

قلب خود را با صفاى همدلى دمساز کن...

گل بخند و گل شنو درگلشن اين بوستان..

غنچه هاى لحظه ها را با نوازش ناز کن...

روزتازه...

فکرتازه...

راه تازه...

پيش گير...

عاشقى را با کلام تازه اى آواز کن...

بگذر از امواج منفى...

همچو طوفان خزر...

سمت و سوى ساحل...

آرام دل پروازکن...

سلاااااااااااااام... 

صبحتون بخير و شادى...

عشق و زيبايى طبيعت...

گواراى وجودتان باد...

گذر ثانیه های عمرتان...

توام با آرامش  و سلامتی...

زندگیتان معطر...

به بوی صمیمیت با خدا...🌹🍀🌿🌹🍀🌿🌹🍀🌿🌹🍀🌿

ﺭﻭﺯﯼ حضرت ﺍﻣﺎﻡ محمد ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﺑﺎ ﺍﺻﺤﺎﺑﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻃﺎﻭﻭﺱ ﯾﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻋﺪﻩﺍﯼ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﻭﺍﻧﺶ ﺟﻠﻮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺳﻼﻡ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:

 ‏« ﺁﯾﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯽﺩﻫﯿﺪ ﺳﺆﺍﻝ ﮐﻨﻢ؟‏»

ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ :‏ 

ﺑﻠﻪ، ﺑﭙﺮﺱ!

ﻃﺎﻭﻭﺱ یمانی ﭘﺮﺳﯿﺪ :‏

« ﭼﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳﻮّﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻼﮎ ﺷﺪﻧﺪ؟‏»

ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ :‏

« ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩﯼ ! ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽﮔﻔﺘﯽ ﯾﮏ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻣﺮﺩﻡ؛ ﻭ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪﻗﺎﺑﯿﻞ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﻫﺎﺑﯿﻞ ﺭﺍ ﮐﺸﺖ . ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﻓﻘﻂ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ: ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮﺍ ﻭ ﻫﺎﺑﯿﻞ ﻭ ﻗﺎﺑﯿﻞ ﭘﺲ ﯾﮏﭼﻬﺎﺭﻡ ﺍﻫﻞ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻼﮎ ﺷﺪﻧﺪ .‏»

ﻃﺎﻭﻭﺱ یمانی ﮔﻔﺖ :‏

« ﺑﻠﻪ، ﺷﻤﺎ ﺩﺭﺳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﯾﺪ. ﻣﻦ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ.»

ﺑﻌﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪ: 

‏ ﮐﺪﺍﻣﯿﮏ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ، ﭘﺪﺭ

ﺟﻬﺎﻧﯿﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺸﺎﻥ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺯﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ؟‏

ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ :

‏«ﻫﯿﭻ ﯾﮏ! ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﺴﻞ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺩﯾﮕﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﺩﻡ ﯾﻌﻨﯽ‏ ﺷﯿﺚ ﻫﺴﺘﻨﺪ .‏..»

‏

ﻣﻨﺑﻊ :

[ﺑﺤﺎﺭﺍﻻﻧﻮﺍﺭ: 46، ﺹ 351 ، ﺡ5]

Link: صلوات بر امام محمد باقر(ع)

Link: زيارت ائمه بقيع(ع)

خلاصه اي از زندگي پر برکت حضرت امام محمد باقر(ع)

نام مبارک امام پنجم، محمد بود . لقب آن حضرت باقر يا باقرالعلوم است، بدين جهت که درياي دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت . القاب ديگري مانند شاکر و صابر و هادي نيز براي آن حضرت ذکر کرده اند که هريک باز گوينده صفتي از صفات آن امام بزرگوار بوده است.

دوران امامت امام محمد باقر (ع) از سال 95 هجري که سال درگذشت امام زين العابدين ( ع ) است آغاز شد و تا سال 114ه . يعني مدت 19سال و چند ماه ادامه داشته است . حضرت امام محمد باقر ( ع ) 19سال و ده ماه پس از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام زين العابدين ( ع ) زندگي کرد و در تمام اين مدت به انجام دادن وظايف خطير امامت ، نشر و تبليغ فرهنگ اسلامي ، تعليم شاگردان ، رهبري اصحاب و مردم ، اجرا کردن سنتهاي جد بزرگوارش در ميان خلق ، متوجه کردن دستگاه غاصب حکومت به خط صحيح رهبري و راه نمودن به مردم در جهت شناخت رهبر واقعي و امام معصوم ، که تنها خليفه راستين خدا و رسول ( ص ) در زمين است ، پرداخت و لحظه اي از اين وظيفه غفلت نفرمود.

ايشان بسيار گشاده رو و با مؤمنان و دوستان خوش برخورد بود .با همه اصحاب مصافحه مي کرد و ديگران را نيز بدين کار تشويق مي فرمود . در ضمن سخنانش مي فرمود : مصافحه کردن کدورتهاي دروني را از بين مي برد و گناهان دو طرف، همچون برگ درختان در فصل خزان - مي ريزد.

سرانجام در هفتم ذيحجه سال 114 هجري در سن 57 سالگي در مدينه با توطئه هشام مسموم شد و چشم از جهان فروبست . پيکر مقدسش را در قبرستان بقيع - کنار پدر بزرگوارش - به خاک سپردند.

داستاني آموزنده از امام محمد باقر(ع) :

عده اى به محضر امام باقر عليه السلام رسيدند و ديدند که يکى از فرزندان او بيمار شده است و امام عليه السلام ناراحت و اندوهگين است .با خود گفتند: اگر اين کودک از دنيا برود مى ترسيم امام عليه السلام را آن گونه ببينيم که نمى خواهيم در آن حال باشد. چيزى نگذشت که صداى شيون اهل خانه بلند شد و فرزند امام عليه السلام از دنيا رفت . آنگاه حضرت نزد آنها آمد در حاليکه چهره او شاد بود و ناراحتى ها قبل از سيماى او بر طرف شده بود.

آنها به امام عليه السلام عرض کردند: فدايت شويم ما ترس آن داشتيم که با مرگ فرزند حالتى پيدا کنيد که ما هم بخاطر اندوه شما غمگين شويم .

حضرت به آنها فرمود: ما مى خواهيم کسى را که دوست داريم بسلامت باشد و ما راحت باشيم اما وقتى امر الهى فرا رسد تسليم اراده خداوند هستيم.

(بحارالانوار، ج 46، 247.)

Link: صلوات بر امام محمد باقر(ع)

Link: زيارت ائمه بقيع(ع)

التماس دعا

موج همراه

󾭭󾭭󾭭󾭭󾭭󾭭󾭭󾭭

درد دل با امام زمان (عج)

گفتم که از فراغت عمريست بي قرارم

گفت از فراق ياران من نيز بي قرارم

گفتم به جز شما من فرياد رس ندارم

گفتا به غير شيعه من نيز کس ندارم

گفتم که ياوررانت مظلوم هر ديارند

گفتا مرا ببينند مظلوم روزگارم

گفتم که شيعيانت در رنج و در عذابند

گفتا به حال ايشان هر لحظه اشکبارم

گفتم که شيعيانت جمعند به ياري تو

گفتا که من شب و روز در انتظار يارم

گفتم به شيعيانت آيا پيام داري

گفتا که گفته ام من هر دم در انتظارم

گفتم که اي امامم از ما چرا نهاني

گفتا به چشم محرم همواره آشکارم

گفتم به چشم انوار آيا که پا گذاري

گفتا که شستشو ده شايدکه پا گذارم

󾭭󾭭󾭭󾭭󾭭󾭭󾭭󾭭

روی صفحه ، قلم نوشت حسین

پشت هم پشت هم نوشت حسین

تا که از کنج خانه راه افتاد

اشکِ چشم ترم نوشت حسین

حرفی از من نبود و حضرت رب

بر دلم در عدم نوشت حسین

گفت از من چه قدر می خواهی ؟

دست ، جای رقم ، نوشت حسین

دلم از اتّهام ، تبرئه شد

بس که این مُتهّم نوشت حسین

به گمانم مَلَک به امر علی

روی تیغ دو دم نوشت حسین

دهنـــم دم به دم ، عـلــی گفت و

دست من دم به دم نوشت حسین

خوار شد هر کسی نگفت علی

هرکه شد محترم نوشت حسین

شرع در هر مقام گفت علی

عشق در هر قدم نوشت حسین

عشق یعنی قلمزنی که به اشک

بر سه تیغ علم نوشت حسین

ضررش بی شمار خواهد بود

هر که کم گفت و کم نوشت حسین

خلعت شاعری به او دادند

هرکه چون محتشم نوشت حسین

فاطمه اوّل صحیفه ی خود

آه ، با خطّ غم نوشت حسین

حضرت بی کفن نوشت حسن

حضرت بی حرم نوشت حسین

بین گودال بر تمام تنش

خنجر و نیزه هم نوشت حسین...

#کربلا-دلتنگ-غروب-اربعین

#السلام-علیک-یا-ابا-عبدالله

#اللهم-عجل-لولیک-الفرج

پنج شنبه

🌿🌺🌿🌺🌿🌿🌺🌿 

پنجشنبه هست شاخه گلي بفرستيم براي تموم آنهايي كه در بين ما نيستند ولي دعاهاشون هنوز كارگشاست، 

يادشون هميشه با ماست و جاشون بين ما خاليه، 

دلمون خيلي وقتها هواشونو مي كنه,

امادیدارشون میفته به قیامت, شاخه گلي به زيبايي يك فاتحه...

🌺🌿پنج شنبه است و یاد کنیم از درگذشتگان...

ًاَللّـــهُمَّ اغفِر لِلمُومِنینَ وَ المُومِنَاتِ وَ المُسلِمینَ وَ المُسلِمَاتِ اَلاَحیَاءِ مِنهُم وَ الاَموَاتِ

تَابِع بَینَنَا وَ بَینَهُم بِالخَیراتِ اِنَّکَ مُجیبُ الدَعَوَاتِ اِنَّکَ غافِرَ الذَنبِ وَ الخَطیئَاتِ وَ اِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیءٍ قَدیـــرٌ ...

بِحُرمَةِ الفَاتِحةِ مَعَ الصَّلَوَاتِ ؛